Abdülhak Hamit Tarhan Edebi Kişiliği

ABDÜLHAK HÂMİT TARHAN (1852 -1937)

İstanbul’da doğdu. Özel hocalar elinde yetişti. Bir yıl kadar da Fransa’da okudu.

Şinasî-Namık Kemal-Ziya Paşa ile başlayan yenileşme hareketi Hâmit’le zafere ulaştı. O zamana kadar fazla bir değişikliğe uğramayan Türk şiirine batı şekilleri Hâmit’le geldi.

Hâmit gerek şiir ve gerekse tiyatro eserlerinin iç yapısında önemli yenilikler yaptı.

Hâmit’in sanatında romantik özellikler vardır: Bazen şiiri tiyatrolaştırmış, bazen de tiyatroya öykü öaelliği kazandırmıştır. Ölçü, uyak hatta dil ve cümle kaygısını ikinci plâna atmıştır. Onda zengin bir lirizm, taşkın bir ilham görülür. Başlıca eserleri:

Tiyatroları: Mâcerâ-yı Aşk (dram), Duhter-i Hindû (düz yazı tiyatro), Nesteren (hece ölçüsüyle yazılmış tiyatro), Tarık (düz yazı tiyatro), Eşber (aruzla yazılmış tiyatro), Finten (nazım-düz yazı karışık tiyatro)…

Şiirleri: Sahra, Makber, Bir Sefile’nin Hasbıhâli, Bunlar Odur, Bâlâdan Bir Ses, Tayflar Geçidi, Divâneliklerim (Belde), Ölü vb.

kaynak:nkfu