Atilla İlhan Hayatı

Atilla İlhan; şair ve yazardır (Menemen 1925 – 11 Ekim 2005).

İstanbul’da Özel Işık Lisesi’ni bitirdi (1946), aynı yıl CHP Şiir Yarışması’nda C. S. Tarancı’dan sonra ikincilik kazanması (Duvar kitabında yer alan Cebbaroğlu Mehmet) dikkatleri üstüne çekti. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne girdiyse de bitirmeden ayrıldı (1949), edebiyata bağlandı, üç kez gidip altı yıl kaldığı (1949-1962 arasında) Paris kültür çevrelerinde beslendi, gözlem ve okumalarla kendini yetiştirmenin bütün olanaklarından yararlandı. Kalemini uzun yıllar gazetecilikte kullandı (Demokrat İzmir Gazetesi genel yayın yöneticiliği, başyazarlığı, 1975). Şiir, deneme, roman, köşe yazısı, senaryo, eleştiri türlerinin hepsinde özgün kişiliğiyle benzersiz üslubunun ilginç ürünlerini verdi. Biçim sıkıdüzenini, ses gücünü, imge yeniliğini gözardı etmeden etkili, uyumlu, yine de özgür, düzyazıya aykırı gelmeyen kolay bellenir bir şiir deyişini sürdürdü.

Şiir Kitapları: Duvar (1948), Sisler Bulvarı (1954), Yağmur Kaçağı (1955), Ben Sana Mecburum (1960), Bela Çiçeği (1962), Yasak Sevişmek (1968), Tutuklunun Günlüğü (1973, TDK Şiir Ödülü, 1974), Böyle Bir Sevmek (1977), Elde Var Hüzün (1982). İlk iki romanından Sokaktaki Adam 1953; Zenciler Birbirine Benzemez 1957 sonra zaman bakımından birbirine eklenen değişik bunalım dönemlerinde hemen aynı kişilerce ve yakınlarınca yaşanan bir ırmak-romanın başarılı ürünlerini yarattı: Kurtlar Sofrası (2 cilt, 1963-1964), Bıçağın Ucu (1973), Sırtlan Payı (1974, Yunus Nadi Armağanı 1974-1975), Yaraya Tuz Basmak (1978), Fena Halde Leman (1980), Dersaadette Sabah Ezanları (1981), Haco Hanım Vay (1984).

Gezi notları (Abbas Yolcu, 1958) dışında en çok ilgi uyandıran bir dizi kitabı, yeterince düşünülüp değerlendirilmeden bağlanılan bazı kavram ve ülkülerin gerçek yapısını arayan inceleme denemeleri oldu: Hangi Sol (1970), Hangi Batı (1972), Hangi Seks (1976), Hangi Sağ (1980), Gerçekçilik Savaşı (1980), Hangi Atatürk (1981).

kaynak:nkfu