Aziz Ogan Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

Aziz Ogan Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

Aziz Ogan; (d. 1888, İstanbul – ö. 5 Ekim 1956, İstanbul), İzmir Arkeoloji Müzesi’ni kuran ve İstanbul Arkeoloji Müzeleri’nde uzun yıllar müdür olarak görev yapan müzecidir.

Arkeolog Jale İnan’ın babası olan Ogan, 1903-07 arasında Sanayi-i Nefise Mektebi’nde (bugün Mimar Sinan Üniversitesi) resim öğrenimi gördü. Aile dostları Osman Hamdi Bey‘in desteğiyle Âsar-ı Atika Müzesi’nde çalışmaya başladı. Ephesos, Sardes, Aphrodisias, Didyma gibi kazılarda görev alarak farklı kazı yöntemleri konusunda bilgisini artırdı. 1914’te Âsar-ı Atika müfettişi olarak İzmir’e atandıysa da, I. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla orduya katıldı. 1917’de 4. Ordu’ya atandı ve ordu komutanı Cemal Paşa’nın kurduğu, Suriye, Filistin ve Batı Arabistan’ı içine alan Âsar-ı Atika Müşavirliği’nde görevlendirildi. Burada, Türk ordusunda yüzbaşı olarak görev yapan, Priene, Miletos ve Didyma kazılarını yürütmüş arkeolog Theodor Wiegand’ın yardımcısı olarak çalıştı. Şam Müzesi’nin kuruluşunda, Emeviye Camisi kazılarında, eski Şam kentinin planının çıkarılması ve Baalbek restorasyon projelerinin hazırlanmasında bulundu. Şam Sanayi-i Nefise Mektebi müdürlüğü görevini de üstlendi. Savaştan sonra İzmir’deki görevine döndü. İzmir’in işgal altında kaldığı sürede (1919-22) İstanbul Âsar-ı Atika Müzesi’nde Halil Edhem Bey ile birlikte çalıştı. 1922’de tekrar İzmir’e dönerek 1931’e değin İzmir Arkeoloji Müzesi’nin oluşturulması için çalıştı.

1931’de İstanbul Âsar-ı Atika Müzeleri müdürlüğüne getirildi; 23 yıl bu görevde kaldı. Yalnızca bugünkü İstanbul Arkeoloji Müzeleri’nin değil, Topkapı Sarayı, Türk ve İslam Eserleri ve Ayasofya müzelerinin de yöneticiliğini yaptı. Bergama ve Efes’te yerel müzelerin kurulmasına da katkıda bulundu. 1931’den başlayarak Eminönü Halkevi nde sergi ve müze komitesi başkanı olarak da çalışan Ogan özellikle, İstanbul eski yapıt ve anıtlarının korunması çalışmalarına büyük ölçüdfe katılmış, İstanbul’un sarnıçları, surları, hamamları, camileri, kiliseleri, sarayları, kasırları ve çeşmeleriyle ilgili çok sayıda makale yazmıştır. Üç yüze yakın makalesi vardır. Ayrıca İzmir Âsar-ı Atika Müzesi Rehberi (1927), Efes-Ayasuluğ Rehberi (1927), Bergama Tarihi ve Rehberi (M. Rahmi ile birlikte, 1929), İzmir Müzesi Rehberi (1932), Guide du Musee de Symrne (1933; İzmir Müzesi Rehberi), Didim’de Apollon Mabedi Kılavuzu (1951), Kariye Camii, Eski Hora Manastırı (V. Mirmiroğlu ile birlikte, 1955) gibi kitapları da yayımlanmıştır.

kaynak:nkfu

Sen de Yorum yazmalısın bence.

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir