Cahit Külebi Hayatı

Cahit Külebi (Tokat/Zile/Çeltek Köyü 1917 – Ankara 1997)

Cahit Külebi şairdir. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1940), savaş içindeki askerliği süvari yedek subayı olarak Trakya yöresinde geçti. Edebiyat öğretmeni olarak Antalya Lisesi’nde (1943-1945), Ankara Devlet Konservatuvarı’nda (1945-1954), Ankara Gazi Lisesi’nde (1954-1956) görev yaptı. Milli Eğitim Bakanlığı müfettişi oldu (1956-1960) Kültür ateşesi ve öğrenci müfettişi olarak İsviçre’ye gitti (1960-1964); yurda dönünce başmüfettişlik kadrosuyla kültür müsteşar yardımcılığında da sorumluluk aldı (1969-1971) Eğitim hizmetini başmüfettiş olarak bitirince (1972) TDK Genel yazmanlığını yürüttü (1976-1983). İlk şiirleri Nazmi Cahit imzasıyla Gençlik dergisinde çıktı (Haziran-Temmuz 1938) 1940-1950 arasını kapsayan Yeni Şiir akımında kendine özel bir yer ayırdı. Aydın bir saz şairi içtenliği, bir Karacaoğlan rahatlığı ve temiz bir dil ile zaman zaman kötümser, güvensiz kendi türküsünü söyledi. Yarım uyaklar, iç sesler, duygu ve düşüncelerine eklediği zarif benzetmeler ve söyleyişindeki titizlikle en sevilen şairler arasına girdi. Yurt köşelerinin manzara ve insan gerçeklerini, modern bir biçim ve yeni bir romantizmle yaşatış, anılarla güçlü içten bir duyarlık, başlıca özelliklerdir. (Behçet Necatigil)

Şiir Kitapları: Adamın Biri (1946), Rüzgar (1949), Atatürk Kurtuluş Savaşında (1952), Yeşeren Otlar (1954, TDK şiir ödülü 1955), Süt (1965), Yangın (1980, Yeditepe Şiir Seçmeleri Ödülü, 1981), Türk Mavisi (1973).
Bütün Şiirleri Sıkıntı ve Umut ad değiştirerek üç kez yayımlandı: Şiirler (1959), Bütün Şiirleri (1982).
Şiir üzerine yazıları: Şiir Her Zaman (1985), Anılarını İç Sevda Dolu Yolculuk (1986) adıyla kitaplaştırdı.

kaynak:nkfu