CEMİL MERİÇ (1916 – 1987)
Cemil Meriç, Reyhanlı’da doğdu. Antakya Sultanisinde okudu. Tercüme Bürosunda çalıştı, ilkokul öğretmenliği ve nahiye müdürlüğü yaptı. 1940’da İstanbul Üniversitesine girip Fransız Dili ve Edebiyatı öğrenimi gördü. Mükemmel düzeyde Fransızca bilen Cemil Meriç, İngilizce ve Arapça da biliyordu. Elazığ ve İstanbul’da Fransızca öğretmenliği yaptı. 1941’den başlayarak İnsan, Yücel, Gün, Ayın Bibliyografyası dergilerinde yazmaya başladı. 1955’te, gözlerindeki miyopinin artması sonucu görmez oldu ama yazmaya devam etti.
Cemil Meriç, düşünce hayatımızda deneme türüne getirdiği yeni anlayışla dikkati çeken bir yazardır. Sanat, dil, edebiyat ve düşünce dünyamıza büyük katkılarda bulunmuştur.
Cemil Meriç, toplum bilim, tarih, felsefe gibi alanlardaki düşüncelerini kendine özgü bir dille ve şiirsel bir anlatımla dile getirmiştir. Okuduğunuz metinden de anlaşılacağı gibi yazar, kitapla ilgili duygu ve düşüncelerini deneme türünün kapsamı içerisinde ve öznel yargılarla anlatmaktadır.
Başlıca Eserleri
Hind Edebiyatı, Saint – Simon, Bu Ülke, Ümrandan Uygarlığa, Bir Dünyanın Eşiğinde, Mağaradakiler, Kırk Ambar, Bir Facianın Hikâyesi, Işık Doğudan Gelir, Kültürden İrfana, Jurnal I, II, Sosyoloji Notları ve Konferanslar.
kaynak:nkfu