Ercüment Ekrem Talu; yazardır (İstanbul 1886 – ay.y. 1956)
Recaizade Mahmut Ekrem‘in (1846-1914) oğludur. Galatasaray Lisesi’ndeki öğreniminden sonra (1905) bir süre Fransa’da görgü ve bilgisini artırdı, yabancı dil bilgisinin verdiği hakla yurda dönünce memurluklara girdi (1907), bunun yanı sıra ömrü boyunca bir gazete yazarı olarak çalıştı; tefrika romanlar, fıkralar, eski İstanbul yaşamını canlandıran anılarla ilgi gören bir kalem olduysa da hemen hiçbir eseri kendi gücünü aşan bir değer düzeyine ulaşamadı, Fransızca ve edebiyat öğretmenliği de yaptı.
Yaygın ününü Meşhedi adlı bir İranlı’nın (A. Daudet’inn Tarascon’lu Tartarin tipinden esinlenmiştir) abartmalı yaşantılarını konu edinen mizah öyküleri ve romanları ile kazanmış sayılır.
Otuza yaklaşan romanlarının başlıcaları: Evliya-ye Cedid (1920), Asriler (1922), Sabır Efendinin Gelini (1922), Gemi Aslanı (1928), Meşhedi Aslan Peşinde (1934), Papeloğlu (1937), Çömlekoğlu ve Ailesi (1945) vb.
kaynak:nkfu