Gabriele D’Annunzio Hayatı

Gabriele D’Annunzio (12 Mart 1863, Pescara, İtalya – 1 Mart 1938, Gardone Riviera, İtalya)

İtalyan romancısı, tiyatro yazarı, şairi, aynı zamanda İtalya’da Faşizm’in kurulmasında önderlik etmiş bir siyaset adamıdır.

İtalyanın Pescâra şehrinde doğdu. Henüz okula giderken yayınladığı «Primo Verse» (İlk Mısralar) adlı şiir kitabı ile dikkati çekti. Daha sonra Roma’ya giderek Cronace Bizantina adındaki edebi topluluğa katıldı. 1882’de çıkan «Canto Nuova» (Yeni Şarkı) vs. gibi birçok şiir kitabı ile zamanının edebi anlayışına yenilikler getirdi.

1886’dan sonra «Tribuna» gazetesinde yazıları ve şiirleri yayınlanmaya başladı.

Gabriele D’Annunzio «İl Piacere» (Haz) adındaki ilk romanını 1889’da yazdı. Bu ve daha sonraki romanları ona zamanında büyük bir ün sağladı. Bu sıralarda Gabriele D’Annunzio, tanınmış İtalyan tiyatro artisti Eleanora Duse ile ilgileniyordu. Onun için yazdığı «La Gioconda» adlı piyesten sonra tiyatro eserleri yazmaya başladı. Bunların en önemlileri ««Francesca da Rimini» (Rimini’li Francesca) ile 1898’de, ünlü Fransız tiyatro sanatkârı Sarah Bernhardt için yazdığı «Cittâ Morta» (Ölü Şehir) dir.

1908- 1921 arası Gabriele D’Annunzio’nun hayatında edebiyattan çok siyaset bakımından önemli bir devredir. I. Dünya Savaşı’nın başlaması üzerine güçlü söylevler vererek halkı harekete geçirdi, İtalya’nın savaşa katılmasına yol açtı. Kendi de asker olarak çarpıştı, uçak kullandı, uçuş esnasında bir gözünü kaybetti. Savaşla ilgili hâtıralarını, yazılarını «Contro uno e contro tutti» (Birine Karşı Olmak Hepsine Karşı Olmaktır) adı altında 1919’da yayınladı. 1921’de, kör olmaktan dolayı duyduklarını dile getiren Notturno» (Noktürn) adlı kitabı çıktı.

Savaştan sonra İtalya’da gelişen Faşizm hareketine taraftar olduğu, bu arada Faşist denizciler federasyonunu kurarak bu uğurda çalıştığı için 1925’te Mussolini Gabriele D’Annunzio’ ya Monte Nevoso Prensi unvanını verdirdi.

kaynak:nkfu