Hallac-ı Mansur, MS 856 yılı Ağustos ayında bugünkü İran’ın Tur yöresinde doğmuştur. Esas adı Ebu Mugis el Hüseyn Bin Mansur ol Bayvaz’dır. Hallac ismi mesleğinden gelmedir.

Yıkanmış temizlenmiş yünü ayıklayan tarayan ve eğrilmeye hazir hale getiren ustaya Hallaç denilir

Babası ailesiyle Dicle yakınlarına, Araplar tarafından kurulmuş bir yerleşim bölgesi olan Vasıl’a yerleşir. Hallac burada Farsça’yı unutur. 12 yaşında hafız olur. Önce sufi Zahl at-Tustari’nin daha sonra da Amr al-Makki ve Cüneyd Bağdadi’nin talebesi olur. Hocalarıyla fikir ayrılığına düştüğü için onlardan ayrılır.

Hallac, katı görüşlü müslümanları şoka uğratan radikal görüşleri sebebiyle göze batar. Hallac’ın Tanrı’da eriyip yok olmak anlamında söylediği, “Enel Hak yani Ben Tanrının ta kendisiyim” sözü sebebiyle içinde Allah’ın 99 sıfatından biri olan “hak” da geçtiği için 912 yılında tutuklanır ve uzun yıllar hapis kalır.

Alenen işkence edildikten sonra, vucudundaki tüm deri kesilir (Bir kuzunun kesiminden sonra postunun çikarmasi benzeri) yarı canlı haça gerilip halka teşhir edildiğinin ertesi günü ölür.