Hüseyin Kazım Kadri Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

Hüseyin Kazım Kadri; [Şeyh Muhsin-i Fâni] (1870-1934)

Ünlü bir Türk bilginidir. İstanbul’da doğdu. İzmir’de İngiliz Ticaret Koleji’nde okudu. Avrupa’ya giderek tarım öğrenimi yaptı. Dönünce maliyeye memur oldu. 1908’de İkinci Meşrutiyet ilân edilince şair Tevfik Fikret, yazar Hüseyin Cahit (Yalçın) la birlikte “Tanin” gazetesini kurdular. Hüseyin Kâzım, bir yıl sonra Samsun mutasarrıfı oldu. Oradan Serez’e nakledildi. 1910’da Halep valisi oldu. Ertesi yıl İstanbul’a şehremini olarak geldi, sonra Selanik valiliğine gönderildi. Birinci Dünya Savaşı’nda Suriye’ye giderek orada bilimsel araştırmalara girişti. Altı yıl çalışarak “Büyük Türk Lügati” adlı eserini meydana getirdi.

Mütareke ilân edilince son Osmanlı Mebuslar Meclisi’ne Aydın milletvekili olarak girdi, başkan vekilliğine getirildi. Ticaret ve Ziraat nazırlığı yaptı. 1921 ‘de İzzet Paşa ve Salih Paşa’yla Ankara’ya Atatürk’le görüşmeye geldiği zaman Evkaf nazırı bulunuyordu.

Hüseyin Kâzım Kadri, dinle ilgili konularda “Şeyh Muhsin-i Fânî” takma adını kullanırdı. Bu ad altında eserleri de vardır. Asıl önemli eseri, ancak iki cildi kendi zamanında basılabilmiş olan “Büyük Türk Lügati” dir. Bütün Türk lehçelerini kapsayan, elimizdeki en büyük Türk lügati olan bu eser; T. D. K. tarafından yayınlanmıştır.

Hüseyin Kâzım Kadri, Büyük Türk Lûgati’ni hazırladığı sırada evinin yanması sonunda A harfine ait yazılardan başka hepsini kaybettiğinden, eseri yeni baştan yazmak zorunda kalmıştı.

Hayatının son yıllarını Boğaziçi’ndeki yalısında geçiren Hüseyin Kâzım hava değiştirmek üzere gittiği. Tarsus’ta öldü. Cenazesi İstanbul’a getirilerek evinin bahçesinde önceden hazırlattığı mezâra gömüldü.

Başlıca eserleri:

Büyük Türk Lügati (4 cilt, 1927-1945); İnsan Hakları Beyannamesi’nin İslâm Hukukuna Göre İzahı (yayınlayan: O. Ergin, 1949); İstikbale Doğru (1913); Felaha Doğru (A. El Bağdadi’den çev. 1913); On Temmuz İnkılâbı ve Netayici (1920); Yirminci Asırda İslâmiyet (1913, 1923); Çiftçi Çocuğu (1913); Çiftçilik Dersleri (1915); Ameli ve Nazari Ziraat Dersleri (6 kitap, 1919); İlm-i İktisad-ı Zirai (1923).

kaynak:nkfu