Jacopo Bassano; Jacopo ya da Giacomo da Ponte olarak da bilinir (d. 1517 – ö. 13 Şubat 1592, Bassano, Venedik Cumhuriyeti), dinsel resimleri, yemyeşil manzaraları ve gündelik yaşam sahneleriyle tanınan, Venedik okulunun geç dönem Rönesans ressamıdır.
Bassano adını benimseyen taşralı sanatçı, bir aile atölyesinin en yetenekli üyesidir.
Her ikisi de İtalya’nın Bassano Belediye Müzesi’nde bulunan “Susannah ve Ablaları” (1534-36) ve “Mısır’a Kaçış” (y. 1536) gibi ilk yapıtlarında, sıradan bir Venedik ressamı olan ustası Bonifacio Vernese’nin (Bonifacio di Pitati) yanı sıra, Lorenzo Lotto’nun modası geçmiş belgeleyici sanatının ve Tiziano’nun atmosferik ışık kullanımının da etkileri görülür. Bassano’nun sanatı olgunlaştıkça, fırça vuruşları yumuşamaya, kompozisyonlarındaki biçim ve kütleler büyüyerek daha canlı bir görünüm kazanmaya başlamıştır. Bu gelişmenin sonuçları, örneğin “İsa’nın Çarmıha Gerilişi” (y. 1538-40; Fitzwilliam Müzesi, Cambridge) gibi fresk benzeri tablolarında görülür. Bassano 1540 dolayında büyük ölçüde Floransa ve Roma maniyeristlerinin zarif üslubundan etkilenmiştir. “Çobanların Tapınması” (Hampton Court, Londra) tablosunda görüldüğü gibi, özellikle Parmigianino’nun resimlerindeki figürlerin soylu inceliğine hayranlık duymuştur. Ama “Mısır Yolunda Dinlenme” (y. 1545; Ambrosiana Resim Galerisi, Milano) tablosundaki sağlam biçimler, canlı renkler ve kalın boya hamuru, bu tür yapıtlarına, kendine örnek aldığı maniyeristlerin başaramadığı bir canlılık kazandırır.
Bassano 1560’tan sonra “Aziz Roch ve Aziz Sébastian ile Madonna” (Eski Pinakotek, Münih) ile “Müneccim Kralların Tapınması” (Sanat Tarihi Müzesi, Viyana) gibi, doğal olmayan soluk ışığı, zengin renkleri ve yapmacık pozlardaki huzursuz, incelmiş figürleriyle dikkati çeken birçok resim yapmıştır.
İlk kırsal yaşam resimlerini yapmaya başladığı 1565-70 dolaylarında, manzara ve tür resimleri özellikle önem kazanmıştır. Bu resimlerin en güzellerinden biri “Pastoral” dir (Thyssen-Bornemisza Koleksiyonu, Lugano, İsviçre). Bu çalışmaları, dinsel yapıtlarında rastlantısal olarak var olan tür ve manzara resmi öğelerinin yoğunlaşmasına yol açmıştır.
Jacopo’nun dört oğlu da ressamdı. Bunlardan Genç Francesco (1549-92) ile Leandro (1557-1622) aile atölyesinin sürekliliğini sağladıkları için önemlidir. Bassano ürünlerinin çoğu, bir aile işbirliğiyle ortaya çıkmıştır. Babasının başlattığı kırsal kesim resimlerine eğilimli olan Genç Francesco, atölyenin bu yönünü geliştirmiş ve 1592’de yaşamına son verinceye değin Venedik şubesinin sorumluluğunu üstlenmiştir. 1582’de Venedik’e yerleşen Leandro da burada başarılı olmuş ve Dükalık Sarayı için birçok tablo siparişi almıştır. Bugün en çok, Tintoretto’nun üslubunda yaptığı portrelerle tanınmaktadır.
kaynak:nkfu