Öğretmenlik, gazetecilik yaptı, tiyatrolarda çalıştı. Şiirsel ve özgün bir oyunun etkili başarısıyla kendini gösterdi: Voulez-vous jouer avec moâ? (Benimle Oynar mısınız?) 1924. Aynı başarıyı sürdüren düzeyce eşit ilginç oyunlarla ün kazandı: Ben Jonson’dan uyarladığı La Femme Silencieuse (Sessiz Kadın) 1929; Domino (1932). Auprès da ma Blonde (Sarışınımın Yanında) 1946; Patate (1957); I’Idiote (Aptal Kız) 1960; La Déba-uche (Sefahat) 1973 vb. 1959’da Fransız Akademisi’ne seçildi. İnce nüktelerle ve zeki bir mizah bakışıyla dolu eserlerinde hüzünle sevinci ustalıkla birleştirdi. Eserleri sinema için konular zenginliği getirirken yazarını da becerikli bir senaryoculuğa yöneltti.
kaynak:nkfu