Max Scheler Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

Max Scheler; Alman felsefecisidir (Münih 1874 – Frankfurt-am-Main 1928).

Öğrenim gördüğü Jena Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. 1907’de Münih’te, 1919-1928 arasında Köln Üniversitesi’nde görev aldı, 1928’de Frankfurt Üniversitesi’ne geçti. Çağdaşlarını özellikle ahlak ve din alanında büyük ölçüde etkileyen bir düşünür sayıldı. Bilgi konusunda, Kant’ınkinden ayrılan bir aprioriciliği savundu (duygusal aprioricilik). Görüngü bilimsel çözümlemeyi çeşitli konulara, özellikle değerler sorununa uyguladı. Değerleri, birbirinden ayrı, kademeli, sarsılmaz, kişisel yargılarla değişmeyen özler olarak tanımlandı. Felsefesinde, bütün sorunların çevresinde toplandığı, odak konu insandır. Ona göre insan yalnız bir akıl varlığı değil, bir tinin taşıyıcısıdır. Onu “insan” yapan odak varlık bir tindir. İnsan, taşıdığı tinin dışında, canlı varlık alanında toplanan duyusal etki, içgüdü, bellek ve anlayış yetisi gibi dört aşamayı özünde toplar. Bu dört aşamadan ilki bitkilerde, ötekiler hayvanda belirgindir. İnsan varlığı içerdiği bu dört aşamalı alan dolayısıyla bütün yaşam basamaklarını kapsar. Anlayış yetisi kavranılması gereken durumlar karşısında anlamlı davranmadır, ortaya çıkan bir durumu birdenbire ve özünde yakalamadır. Scheler’in düşünce sisteminde insana özel bir varlık niteliği kazandıran tinin bambaşka bir anlamı da, akıl, bilinç, öz ve özle ilgili bütün edim ve içerikleri kuşatması; iyilik, sevgi, saygı, tiksinme gibi bütün duygusal varlıkları kapsaması ve bütün insan eylemlerini değerlendirmesi, yönlendirmesi, onlara anlam vermesidir. Geliştirdiği antropoloji öğretisi, insanı somut bütünlüğü içinde ele alan, düşünce bakımından gelişim aşamalarını açıklamaya, onu anlamaya çalışan bağımsız bir felsefe niteliği kazandığı için Scheler “antropoloji felsefesi”nin de kurucusu sayılır.

Başlıca eserleri: Der Formalismus in der Ethik und die materiale Wertet hik- (Etikte Biçimcilik ve İçerikçi Değerler Etiği) 1913, Der Genius des Krieges und der Deutsche Krieg (Savaşın Özü ve Alman Savaşı) 1915, Vom Umsturz der Verte (Değerlerin Çöküşü Üstüne) 1919, Vom Ewigen im Menschen (İnsandaki Sonsuzluk Üstüne) 1921, Die Wissenformen und die Geselleschaft (Bilgi Biçimleri ve Toplum) 1926, Die Stellung des Menschen im Kosmos (İnsan ve Evrendeki Yeri) 1928.

kaynak:nkfu