Muzaffer İlkar; (d. 1910, İstanbul – ö. 1987, İstanbul), Türk ses sanatçısı, şarkı bestecisi ve koro şefidir.
1927’de Şark Musiki Cemiyeti’ne girdi. Reşat Erer ve Vecihe Daryal’ın öğrencisi oldu; halka açık konserlerde sahneye çıktı. Yeni kurulan İstanbul Radyosu’nda genç yaşta solist oldu. 1938’de Ankara Radyosu’ na geçti. 1953’te bu radyonun Türk müziği yayınlan şefliğine getirildi. Bir yandan da “Beraber ve Solo Şarkılar” adlı bir programı yöneterek yeni bir müzik beğenisi yerleştirmeye çalıştı.
1929’da besteciliğe başlayan İlkar, birkaç saz eseri ve 200’ü aşkın şarkı besteledi. Hacı Arif Bey-Şevki Bey çizgisindeki şarkılarından başka, fantezileri de vardır. Başlıca şarkıları arasında “Yükselen nağmenle bak solan güller renk aldı” (acemkürdi), “Bu son şarkımda sen varsın” (mahur), “Çamlar arasından süzülürken mehtap” (kürdilihicazkâr), “Gülüp geçtin ben ağlarken şimdi sitemin niye” (suzinak), “Dün kahkahalar yükseliyorken evinizden” (nihavend), “Gözlerimden yüzün, kulaklarımdan sesin silinmedi senelerdir” (hicaz), “Bir mevsim o
yollardan o yaz bahçelerinden” (nihavend), “Söyle güzel sana n’oldu, gül gibi soldun” (hicazkâr) sayılabilir.
kaynak:nkfu