Nadir Nadi; gazeteci, yazardır (Fethiye 1908-İstanbul 23 Haziran 1991).
Cumhuriyet gazetesinin kurucusu ve başyazarı Abalıoğlu Yunus Nadi’nin büyük oğlu. Galatasaray Lisesi’nden (1929) sonra Viyana’da (1930-1933) başladığı Siyasal Bilimler öğrenimini Lozan Üniversitesi’nde tamamladı (1935), dönüşünde hem Galatasaray’da sosyoloji öğretmenliği yaptı (1938-1941), hem aile gazetesinde gözlem ve denetim olanaklarını kullanarak N. imzasıyla daha çok müzik eleştirilerini denedi, keman çalmaya zaman ayırdı. Gazete fıkralarının daha çok denemeye yatkın örneklerini kitaplaştırınca (Sokakta Gürültü Var) usta bir kalemin özlü ve yoğun verimini sunmuş oldu. Babasının ölümü (1945) üzerine gazetenin başyazarlığını da üstlendi. Cumhuriyetçiliğin, laikliğin, Atatürk devriminin sürekli savunucusu oldu. 1950 Seçimleri’nde bağımsız olarak DP listesinde Muğla milletvekili seçilerek meclise girdi. 1945’te bağımsız milletvekilliği İstanbul listesinden gerçekleşti, Avrupa Komisyonu Danışma Meclisi’ndeki üyeliği de altı yıl sürdü, 1964’te Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel tarafından kontenjan senatörlüğüne atandı, süresi dolmadan bu görevden ayrılarak (1970) gazetesinin başına gelmeyi yeğledi. Aile çatlağı yüzünden Temmuz 1971’de gazetenin sorumluluğundan uzaklaştırıldı, 1972’de yeniden sorumluluk üstlendi. 1983 Burhan Felek Basın Hizmet Ödülü’nü Hikmet Feridun Es ile paylaştı, Çağdaş Gazeteciler Derneği’nin 1983 özel onur ödülünü aldı; 1986 Sedat Simavi Basın Ödülü Cumhuriyet’e yönelince, bu onurun büyük payı da Nadir Nadi’yi değerlendirmiş oldu.
Başlıca eserleri: Uyarmalar (makaleler 1961), Perde Aralığından (anılar, 1965), iki Sovyet Rusya-İki Polonya, (1935-1965, gezi notları, 1967), 27 Mayıstan 12 Marta (1971), Sil Baştan (başyazılar, 1975),Olur Şey Değil (denemeler-anılar, 1981), Ben Atatürkçü Değilim (denemeler) 1982, Dostum Mozart (1986).
kaynak:nkfu