Pyotr İlyiç Çaykovski Hayatı

Piyotr İlyiç Çaykovski Rus bestecisidir. Doğumu Vodkinsk 1840 ölümü ise 1893 yılında St. Petersburg’da olmuştur. İlk müzik bilgilerini annesinden aldı. Piyano çalış yeteneği ile küçük yaşta dikkatleri çektiyse de bu yaşlarda düzenli bir müzik öğrenimi göremedi. İlk bestesini on yaşında yaptı. 1855-1858 arasında müzik öğrenimi görmeye başladı. 1863’te St. Petersburg Konservatuvan’na girdi ve ünlü müzikçilerden N. Zaremba’dan armoni, A. Rubinstein’dan kompozisyon dersleri aldı.

Hukuk öğrenimi gördüğü için memurluk yaptığı Adalet Bakanlığı’nda ki görevinden ayrılarak kendini müziğe adadı. 1864’te Aleksandr Ostrovski’nin Fırtına adlı oyunu için bir uvertür besteledi. 1866’da ünlü besteci Anton Rubinstein’in kız kardeşi Nikolai Rubinstein’in çağrısını kabul edip Moskova Konservatuvarı’nda müzik kuramı dersi vermeye başladı. Aynı yıl, içinde bulunduğu ruhsal çöküntüden dolayı Birinci Senfoni’yi yarıda bırakmak zorunda kaldı. 1867-1868 arasında, Hector Berlioz’un yanı sıra ünlü Rus bestecilerinden Cesar Cui, Aleksandr Dargomizhski ve Nikolay Rimski Korsakov ile tanıştı.

11 Şubat 1869’da, Voyvoda (Wojewoda) adlı operası az bir başarı ile Moskova’da sahnelendi. 1869 sonlarına doğru Shakespeare’in ünlü Romeo ve Juliet’inden esinlenerek aynı adlı bir orkestra fantezisi besteledi. O günlerde ilk kez Batı Avrupa’ya gitti. 1872’de İkinci Senfoni (Opus 17) ve iki yıl sonra da Birinci Piyano Konçertosu’nu (Opus 23) besteledi. Nikolay Rubinstein’a adadığı bu eseri Rubinstein’in beğenmeyip eleştirmesi üzerine, onu piyanist ve orkestra yöneticisi Hans von Bülow’a adadı.

1876’da senfonik şiiri Francesca da Rimini’yi (Opus 32), Slav Marşı ve ilk balesi olan Kuğu Gölü’nü (Lebedinoje Osero) besteledi. 4 Mart 1877’de ilk kez Moskova’da sahnelenen Kuğu Gölü Balesi beğenilmemesine karşın bale müziği konusunda yeni bir dönemi de başlatmış oldu. 1876’da Nadejda von Meck ile tanıştı. 1877’de en ünlü operalarından biri olan Yev geni Onyegin’i ve Dördüncü Senfoni’yı (Opus 36) yazmaya başlayan sanatçı genç bir konservatuvar öğrencisi olan Antonina Milinkoya ile evlendi. Evliliğinde mutluluğu bulamayınca buz gibi Moskova Irmağı’nda çalışmak gibi yaşamına son vermenin yollarını denedi. 1878’de Keman Konçertosu’nu (Opus 35) yazmaya başladı; yine aynı yıl Moskova Konservatuvarı’ndaki görevinden ayrıldı. Yevgeni Onyegin büyük bir başarıyla 29 Mart 1879’da Moskova’da sahnelendiğinde İkinci Piyano Konçertosu’nu tamamladı. 1880’de İtalyan Capriccio’su (Opus 45), YaylıSazlar Seranadı ile 1812 Uvertürünü (Opus 49) tamamladı. 31 Ocak 1887’de Moskova’daki ünlü Bolşoy Tiyatrosu’nda Demirci Wakula (Kusnez Wakula) operasının yenilenmiş biçimi olan Çereviçki operası orkestra konserleri gezisine orkestra yönetmeni olarak katıldı ve bu gezileri sırasında Johannes Brahms, Ferruccio Busoni, Frederick Delius, Edward Grieg, Anton Dvorak, Charles Gounod, Jules Massenet ve Ignaz Paderewski ile tanıştı.

1888’de Rusya’ya dönerek Beşinci Senfoni’sini (Opus 64) tamamladı. 1889’da bestelediği Uyuyan Güzel (Siypasçaya Krassaviza) balesi, 14 Ocak 1890’da St. Petersburg’da sahnelendi. Aynı yıl Floransa’dan döndükten sonra tamamladığı en iyi operalarından biri olan Maça Kızı 1 (Pikovaya Dama) 19 Aralık 1890’da St. Petersburg’da sahnelendi. 1891’de Amerika’ ya gitti, New York’ta ünlü Carnegie Hall’de orkestrayı yönetti. Rusya’ya dönüşünde son balesi olan ve 19 Mart 1892’de St. Petersburg’da sahnelenen Fındıkkıranı (Siçelkunçik) yönetti. 1893’te son eseri 6. (patetik) Senfoni yi (Opus 74) St. Petersburg’da yönettikten beş gün sonra koleraya yakalanıp öldü. Ölümünden kısa bir süre sonra Rusya’da ulusal kahraman ilan edildi. Bestelerinde duygusallığı ve kişiliği her zaman ön plana çıkan Çaykovski ayrıca çok sayıda piyano eserleri, orkestra süitleri, viyolonsel ve orkestra için Bir Rokoko Teması Üzerine Çeşitlemeler (Opus 33) gibi hem orkestra hem solo çalgılar için sayısız eserin dışında Yayla Çalgılar Dörtlüsü, oda müzikleri, birçok şarkı ve kilise müziği de besteledi.

kaynak:nkfu