Robert Schumann Hayatı

Robert Schumann, Alman bestecisi (Saksonya/Zwickau 1810-Bonn/ Endernich 1856). Altı yaşında piyano çalmaya başladı. İlk bestesini 12 yaşında yaptı. 1826’da Leipzig Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne yazıldıysa da 1828’de müzik öğretmeni Frederich Wieck ile tanışması çalışmalarını kesin olarak müziğe yöneltmesine neden oldu. 1829’da müzik kuramı dersleri alırken Papillions (Kelebekler) adlı eserinde kullanacağı piyano için valsleri yazdı. Sağ elinin dördüncü parmağını ötekiler kadar güçlendirecek özel bir araçla yaptığı çalışmalar sonucunda sakatlandı. Böylece piyano virtüözü olma çabasından vazgeçmek zorunda kaldı ve kendini tümüyle beste çalışmalarına verdi. 1833 sonlarında kızkardeşini yitirmesi, izlerini yaşam boyu taşıyacağı ruhsal bunalımlara neden oldu. 1834’te piyano için bestelediği en önemli eserlerinden olan Etudes Symphonroques’i (Senfoni Çalışmalar) tamamlayarak yine piyano için Carnaval (Karnaval) üzerinde çalışmaya başladı. Annesinin ölümü, marazi bir melankoliyle düşmesine, sinirlerinin bozulmasma neden oldu. Avrupa’ nın gözde piyanistlerinden olan öğretmeninin kızı Clara Wieck’e derin bir aşkla bağlandı, 1840’ta Clara ile evlenmeyi başardı. Mutlu aile yaşamı çalışmalarında verimli bir döneme girmesine neden oldu. Çok sayıda piyano eseri ve liedler besteledi. 1841’de İlkbahar Senfonisi olarak anılan I. Senfoni’yi yazdı. Mendelsohn’un yönettiği konserde ilk seslendirilişinde bu eserin kazandığı büyük başarı Re Minör Senfoniyi bestelemesini çabuklaştırdı. Bu eser daha sonraları 4. senfoni olarak tanındı. 1842, çalışmalarında oda müziğinin ön plana çıktığı yıl oldu.

1843’te ise opera olarak düşündüğü büyük din dışı orotoryosu Das Paradies und die Peri’yi (Cennet ve Peri) besteledi. 1844’te Rusya turnesinde eserleri eşi Clara tarafından başarıyla yorumlandı. Almanya’ya dönünce Leipzig Konservatuvarı’ndaki piyano ve beste derslerini sağlığı bozulduğundan ancak bir yıl yürütebilince, önce Dresden’e, sonra da Düsseldorf’a gitti. 1850′ de kentin müzik yöneticiliğine getirildi. Brahams’tan gördüğü yakın ilgiye karşın hastalığının etkileri onu canına kıyacak düzeye getirdi. Yaşamının son iki yılı şiddetli sinir bunalımları geçirdiği için hastanede geçti. Piyano bestelerinde sert melodik çizgilerle bazen piyanodan tüm orkestranın etkisini elde etmeye çalışır. Romantizmin bir temsilcisi sayılan Schumann’ın liedlerindeki üslup, Schubert’e oranla daha karmaşık, yoğun ve dramatiktir. Bu eserlerinde şarkıcının sesi kadar hatta bazen daha da fazla piyanoya olanak tanır.

Başlıca eserleri: Senfoni: I.Senfoni (İlkbahar) 1841, 2. Senfoni{ 1846), 3. Senfoni (Ren) 1850, 4. Senfoni (1851), Üvertür: Manfred (1848-1849), Konçerto: La Minör Piyano Konçertosu (1841-1845), La Minör-Viyolonsel Konçertosu (1850), Oda Müziği: Mi Bemol Majör Piyanolu Beşli (1842), Mi Bemol Majör Piyanolu Dörtlü (1842), Opera: Genoveva (1847-1850), Vokal Müziği (din dışı): Das Paradiesund die Peri (Cennet ve Peri Orotoryosu) 1841-1843, Şarkı Dizisi: Liederkreis III (1840), Fraunlie-be und Leben (Kadm, Aşk ve Yaşam) 1840, Dichterliebe (Şair Aşkı) 1840. Piyano Müziği: Papillons (Kelebekler) 1832, Etudes Symphoniques (Senfonik Çalışmalar) 1834, Carnaval (Karnaval) 1834-1835, Kinderscenen (Çocuk Sahneleri) 1838, Kreisleriana (1838), La Majör Fantazi (1836).

kaynak:nkfu