Dikkate değer öteki eserleri: İnkılap ve Kadro (inceleme, 1932,1968); ihtilâlin Mantığı ve 27 Mayıs İnkılabı (Deneme, 1973); Kahramanlar Doğmalıydı (Denemeler, 1974).
Başlıca eserlerinin özetleri:
Suyu Arayan Adam, yazarın özyaşam öyküsüdür (1961); yazarının nitelemesiyle “bir ömrün hikâyesi içinde bir çağın tarihi”. Gerçekten yaşam yazgısı gereği, 20. yüzyılın Türklükle ilgili bütün aşamalarını görmek-yaşamak-bilmek olanaklarına kavuşmuş olan yazarın kendi yaşam çizgisine koşut Türkiye’ nin yazgısı, yarı belgesel doğrulukta izlenim ve anılar toplamı olarak verildiği için bu türün tek örneği sayılabilir.
Tek Adam, Atatürk’ü konu edinen geniş yaşamöyküsüdür (3 cilt, 1963-1965). İlk cilt, doğumundan (1881) Samsun’a çıkış gününe (19 Mayıs 1919) kadar uzanan, adlandırmak gerekirse hazırlık dönemini içerir. Çağının olayları ve koşulları içindeki yaşam başlangıcını, okuyup yetişmesi, askerlik görevleri, cephe zaferleri, ileriye dönük tasarılarıyla kimliğinin belirgin yanlan verilir; kişisel özellikleri açıklanır.
İkinci cilt; Milli Mücadele döneminin bütün aşamalarını izleyerek İzmir’in kurtarılışına kadar (9 Eylül 1922) uzanır. Bu yıllardaki komutanlık ve önderlik görevleri değerlendirilir, yeterli bir destek kadroya sahip olmamasına karşın kişiliğinin ayrıksı (istisnai) üstünlükleri değerlendirilir. Bir kişinin yaşamı çevresinde bütün toplumun yaşadığı dram canlandırılır.
Son cilt; ölümüne bağlanan Cumhuriyet yıllarındaki devlet adamı ve devrimci Atatürk’ü konu edinir. Düşünsel ve eylemsel açıdan yalnız kendisinin gerçekleştirebileceği özel atılımları yüceltir. Atatürk’ün ölümünden otuz yıl sonra yazılan eser, her çeşit yas edebiyatından, duygusal davranışlardan uzak, nesnel ve belgesel kanıtlara dayalı; tarihi ve maddi koşularla kabul eden dürüst bir anlayışın eseridir.
kaynak:nkfu