Fikret Otyam; (d. 19 Aralık 1926, Aksaray, Niğde – ö. 9 Ağustos 2015, Antalya), gazeteci, yazar, fotoğraf sanatçısı, ressamdır. Türkiye’de belgesel fotoğrafın önde gelen adlarındandır.
İlk ve orta öğrenimini Aksaray’da tamamladıktan sonra İstanbul’a giderek Güzel Sanatlar Akademisi’ne (sonradan Mimar Sinan Üniversitesi) girdi; Yüksek Resim Bölümü’nde Bedri Rahmi Eyuboğlu’nun atölyesini bitirdi (1953). Öğrencilik yıllarında yazdığı sanat yazıları çeşitli dergi ve gazetelerde yayımlandı. “Sucu Tiren Baba” başlıklı ilk fotoröportajı 1944’te Çınaraltı dergisinde çıktı. Yazarlık yaşamını Varlık dergisinde ve Gece Postası gazetesinde sürdürdü. Son Saat, Dünya ve Akın gazetelerinde çalıştı. 1956’da Ankara’ya yerleşti ve Ulus gazetesine girdi. 1962’de Cumhuriyet gazetesinin Ankara bürosuna geçti ve 1979’da emekli oluncaya değin bu gazetede çalıştı.
Özellikle röportaj türündeki yazılarıyla tanınan Otyam, Doğu ve Güneydoğu Anadolu sorunlarını, insanlarını konu edinen yapıtlarıyla ünlendi. Doğu Anadolu’da yaptığı ve fotoğraflarla donattığı ilk büyük röportajı Dünya gazetesinde yayımlandığında (1953) geniş yankılar uyandırdı. Röportajlarında insanı önde tutan yaklaşımı, kendine özgü coşkulu anlatımı dikkat çekti. Dış basında da çıkan fotoğrafları belgesel bir nitelik taşıyordu. Resim çalışmaların-daysa renk ve nakış öğelerini ön planda tuttu.
Röportajlarını “Gide Gide” genel başlığı altında bir dizi kitapta toplayan Otyam’ın Mayın adlı oyunu Ankara Sanat Tiyatrosu’nda (AST) sahnelendi (1968). Gide Gide-3 adlı kitabıyla Türk Dil Kurumu’nun 1962 Deneme-Eleştiri-Gezi Ödülü’nü kazandı. Ankara Gazeteciler Cemiyeti’nin yarışmalarında birçok kez “yılın gazetecisi” seçildi. Emekli olduktan sonra Gazipaşa’ya yerleşen Otyam resim çalışmalarını sürdürmektedir.
ÖBÜR ÖNEMLİ YAPITLARI. Anı-gezi kitabı-inceleme. Arkadaşım Orhan Kemal ve Mektupları (1975), Şu Bizim Gazipaşa ve İsmet Paşa’lı Yıllar (1984). Ey Samandağ Samandağ (1991). Çocuk kitabı. Can Arkadaş (1978. 1991), Ceylanlar Suya İndi (1980, 1990), Mayınlar Çiçek Açmaz (1983), Pavli Kardeş (1985).
kaynak:nkfu