Etiket: kraliçeler

Kraliçe 1. Elizabeth Dönemi

İngiltere tarihinin en ünlü hükümdarlarından biridir. Kral I Henry VIII. ile Kraliçe Anne Boleyn’ in kızıdır.

Elizabeth’in çocukluğu saraydan uzak, Hatfield malikânesinde geçti, birçok bilginlerden ders alarak yetişti. 1588’de üvey ablası Kraliçe Mary’nin ölümü üzerine, İngiltere Kraliçesi oldu. Kızıl saçlı, ince uzun boylu zarif bir genç kızdı Onun tahta geçmesi İngiltere’de olduğu kadar bütün dünyada sevinçle karşılandı. Elizabeth, çok zeki ve bilgiliydi. Devlet işlerini kısa zamanda kavramakta gecikmedi. Bakanlar, her konuda, Elizabeth’in kendilerinden çok üstün olduğunu kabul etmek zorunda kaldılar. Elizabeth, cesur, aynı zamanda zalim bir hükümdardı; isteklerinin yerine getirilebilmesi için her şeyi göze alabilirdi.

Elizabeth I. İngiltere’de Protestan mezhebinin yayılmasına çalıştı. Bu yüzden de İskoçya Kraliçesi Mary Stuart’la arası açıldı, sonunda Kraliçe Elizabeth, Mary Stuart’ı öldürttü. Aslında akraba olan bu iki kadın hükümdar arasındaki mücadele birçok roman ve piyeslere konu olmuştur.

İngiltere’nin Altın Devri

Kraliçe Elizabeth, Avrupa devletleriyle iyi geçinmeye çalışıyordu. Fakat İspanya Kralı II. Felipe, onunla evlenmek isteyip de ret cevabı alınca onu başka taraftan vurmak istedi. Büyük bir donanma hazırladı, İskandinav memleketlerini de kışkırttı. Uzun bir savaş başladı. 17 yıl süren bu savaşta, İspanya muvaffak olamadı.

Kraliçe I. Elizabeth’in hükümdarlığı sırasında İngiltere altın devrini yaşamıştır. Elizabeth’in ölümünden sonra Mary Stuart’ın oğlu İskoçya Kralı VI. James «I. James» unvanıyla İngiltere tahtına geçti.

kaynak:nkfu

Etiketler, , , , , , , , ,

Amalasuntha Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

Amalasuntha; (d. 498 – ö. 535, Toskana), İtalya’nın Ostrogot kralı Büyük Theoderich’in kızı, Ostrogot kraliçesi ve naibidir (526-534).

Kocası öldüğünde Athalaric adlı bir oğlu ve bir kızı vardı. Babası Theoderich’in ölümü üzerine 10 yaşındaki oğlu Athalaric’in naipliğini üstlendi. Bizans yanlısı siyaseti, edebiyat ve güzel sanatları koruması ve oğlunu Romalı bir prens gibi eğitmek istemesi, Ostrogot soylularının büyük bölümünün sert tepkisiyle karşılaştı. Dolayısıyla bağlı olduğu Bizans hükümdarına daha da yakınlaştı ve İmparator İustinianos ile, tahttan uzaklaştırılması halinde bütün Ostrogot hazinesiyle birlikte Konstantinopolis’e (İstanbul) kaçacağına ilişkin bir anlaşma yaptı. 533’te kendisine karşı bir komployu başarıyla bastırdıktan sonra, kuşku duyduğu üç Ostrogot soylusunu idam ettirdi.

Athalaric’in de Ekim 534’te ölmesi üzerine, tahtı kuzeni Theodahad ile paylaştı. Amacı, Theodahad’a kral unvanını vermek, ama gerçek iktidarı elinde tutmaktı. Ama izlediği siyasete karşı gittikçe artan muhalefetin etkisinde kalan Theodahad tarafından, Bolsena Gölünde bir adaya sürüldü. Burada, 533 komplosu sonrasında öldürttüğü soyluların akrabaları tarafından banyosunda boğularak öldürüldü.

kaynak:nkfu

Etiketler, , , , , , , , ,

1. Isabel (Katolik İsabel) Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

1. Isabel (Katolik İsabel); (d. 22 Nisan 1451, Madrigal de las Altas Torres, Kastilya -ö. 26 Kasım 1504, Medina del Campo, İspanya), Kastilya (1474-1504) ve Aragon (1479-1504) kraliçesidir. Bu iki krallığı 1479’dan sonra kocası Aragon kralı II. Fernando ile birlikte yönetmiştir. Hükümdarlığı sırasında İspanya’nın birliği sağlanmış ve Kristof Kolomb’un Yenidünya’yı keşfiyle güçlü bir sömürge imparatorluğunun temelleri atılmıştır.

Kastilya kralı II. Juan ile Portekizli Isabel’ in kızı, sonradan babasının yerine tahta geçen IV. Enrique’nin ise üvey kardeşiydi. On üç yaşındayken kralın gözetimi altında yetişmesi için saraya getirildi. Kardeşi Alfonso’nun çevresinde toplanmış olan Enrique’nin muhalifleri, onun Temmuz 1468’de ölümü üzerine Isabel’e yöneldiler. Ama Isabel muhalefetin sözcüsü olmayı kabul etmedi ve Toros de Guisando Antlaşmasıyla (19 Eylül 1468) IV. Enrique tarafından tahtın vârisi ilan edildi.

Tahtın vârisi olması nedeniyle, Isabel’in yapacağı evlilik İspanya’da ve dış ülkelerde yoğun tartışmalara yol açtı. Portekiz, Fransa ve Aragon değişik önerilerde bulundular. Enrique, Isabel’in Portekiz kralı V. Alfonso, Fransızlar ise Guiènne dükü ile evlenmesini istiyordu. Ama Isabel, danışmanlarının da etkisiyle Aragón tahtının vârisi Fernando ile evlenmeye karar verdi ve Enrique’nin onayı olmadan Ekim 1469’da Valladolid’deki Juan de Vivero Sarayı’nda onunla evlendi. Bu evliliğe karşı çıkan bir grup Kastilya soylusu, tahtın gerçek vârisinin Isabel değil Enrique’nin la Beltraneja olarak bilinen kızı Juana olduğunu öne sürdüler. Kral da, Isabel’in kendisinin onayını almadan Fernando’yla evlenmekle tahta itaatsizlik ettiğini, böylece 1468 anlaşmasını çiğnediğini ileri sürerek bu grubu destekledi ve Juana’nın tahta çıkabilmesi için Guiénne dükünün desteğini sağlamaya çalıştı. Isabel ve Enrique daha sonra uzlaşmaya vardılarsa da, uzun yıllardan beri süren taht mücadelesi, kralın ölümünün (1474) hemen ardından bir iç savaşa dönüştü.

Savaş çıktığında kendini Segovia’da kraliçe ilan etmiş olan Isabel, aralarında Kardinal Mendoza ile Kastilya kraliyet ordusu başkomutanı Velasco’nun da bulunduğu bir grup Kastilya soylusunun desteğini sağlamıştı. Juana’yı destekleyen grubun içinde ise Toledo başpiskoposu, Calatrava tarikatının önderi ve Villena markisi yer alıyordu. Bu arada Juana’yla nişanlanan Portekiz kralı V. Afonso da Isabel’e karşı savaşa girişmişti. Isabel’in hükümdarlığının ilk dört yılı boyunca süren iç savaş, Juana’yı destekleyen Kastilyalı soyluların ve Portekiz kralının yenilgisiyle sonuçlandı (24 Şubat 1479). Aynı yıl Aragón kralı II. Juan’ın ölümü üzerine Kastilya ve Aragón krallıkları Isabel ile Fernando’nun yönetimi altında birleşti. Böylece modern ispanya’nın temelleri atılmış oldu. Ama kişisel plandaki bu birliğin etkili bir siyasal birliğe dönüşmesi için uzun zaman geçmesi gerekecekti. Fernando ilk vasiyetnamesinde (1475), Isabel’i Aragón tahtının vârisi olarak belirlemiş ve uyruklarının Kastilya ile kurulacak bir birlikten büyük yararlar sağlayacaklarını açıkça ilan etmişti. Bununla birlikte, her iki krallık uzun yıllar kendi kurumları ve yasaları uyarınca yönetildi. Isabel ve Fernando İber Yarımadasındaki son Müslüman kalesi olan Gırnata (Granada) Krallığı’nı ele geçirerek uzun yıllardan beri süren Reconquista (ispanya’nın yeniden fethi) mücadelesini sona erdirmeye karar verdiler. Ama 1482’de Gırnata’ya karşı başlatılan ve güçlükle sürdürülen sefer Kastilya’nın mali olanaklarını tüketti. Savaşın yönetimiyle yakından ilgilenen Isabel, 1491’de Fernando’yla birlikte Gırnata yakınlarındaki Santa Fe’de karargâh kurdu ve 2 Ocak 1492’de Gırnata’nın düşmesine değin orada kaldı.

Isabel’i Santa Fe’de ziyaret eden Kolomb, Avrupalıların Amerika kıtasına yerleşmesiyle sonuçlanacak yolculuğa çıkmak için onun desteğini istedi. Isabel’in bu seferin masraflarını karşılamak amacıyla mücevherlerini verdiği ileri sürüldüyse de, Kolomb’a yalnızca sınırlı bir mali destek sağladığı bilinmektedir. Bu yolculuğun sonunda keşfedilen Yenidünya, daha önceki keşif seferlerinde de olduğu gibi papalığın onayıyla Kastilya tahtına bırakıldı.

Isabel’in hükümdarlığı sırasında Andalucía’ da Enkizisyon kuruldu (1478) ve Hıristiyanlığı benimsemeyen Yahudiler ülkeden sürüldü. Öte yandan 15. yüzyılın başlarında uygulanmaya konmuş olan kilise reformları bu dönemde hız kazandı. Isabel son derece dindar bir kişi olmasına ve Papa IV. Alexander tarafından Fernando’yla kendisine verilmiş olan onursal “Katolik” unvanını taşımasına karşın, papalığa karşı kararlı bir politika izledi. Bu doğrultuda papanın İspanya’daki arpalıklara kendisinin onayını almadan atama yapmasına ve Kastilya tahtının kilise üzerindeki geleneksel haklarının çiğnenmesine karşı çıktı. Gene bu siyasetin bir parçası olarak boş Cuenca piskoposluğuna bir italyan kardinalin getirilmesini reddederek, dört yıl sonra bu göreve bir İspanyolun atanmasını sağladı. Ayrıca, papanın yeğeninin Sevilla piskoposu olmasını önledi.

Isabel, dinsel konular kadar eğitimle de ilgilendi; 30 yaşındayken Latince öğrenmeye başladı, saraydaki bilginlere destek oldu ve bunlardan Pietro Martire d’Anghiera’yı soyluların çocuklarını eğitmek için kurulan yeni bir saray okulunun başına getirdi. İspanyol ve Flaman ressamların da koruyuculuğunu üstlenen Isabel’in geniş resim koleksiyonunun bir bölümü günümüze ulaşmıştır.

Isabel’in hükümdarlığının son yıllarında önce tek oğlu ve vârisi Juan (1497), ardından kızı Portekiz kraliçesi Isabel (1498), daha sonra da kendisinden İspanya ile Portekiz’i birleştirmesi beklenen torunu Miguel (1500) öldü. Bunun üzerine sonradan Deli lakabıyla anılan öteki kızı Juana Kastilya tahtının vârisi ilan edildi. Isabel’in son yıllarında kazandığı en büyük başarılardan biri askeri amaçla kurulmuş olan Alcántara, Calatrava ve Santiago tarikatlarına ait geniş toprakların krallığa bağlanması oldu.

Isabel’in yaşamına ve hükümdarlık yıllarına ilişkin başlıca kaynak vasiyetnamesidir. İber Yarımadasında siyasal birliğin sağlanması, Cebelitarık üzerinde denetim kurulması, Kuzey Afrika’daki yayılma politikası, Yenidünya Yerlilerine karşı izlenen siyaset ve kilise reformları gibi önemli siyasal konulardaki değerlendirmelerinin yer aldığı bu vasiyetname, İspanya tarihine ışık tutan önemli bir belge niteliğindedir.

kaynak:nkfu

Etiketler, , , , , , , , , ,

2. İsabel Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

2. İsabel; (d. 10 Ekim 1830, Madrid, İspanya – ö. 9 Nisan 1904, Paris, Fransa), 1833-68 arasında İspanya kraliçesidir. Başarısız yönetimi yüzünden monarşinin gücünü ve saygınlığını yitirmesine yol açmış, 1868’de bir ayaklanmayla yönetimden uzaklaştırılmıştır.

İspanya kralı VII. Fernando’yla dördüncü karısı María Cristina’nın en büyük kızıydı. Babasının 1833’te ölmesinin ardından tahta çıktı. Ama tahtın meşru vârisi olduğunu ileri süren amcası Carlos María Isidro de Borbón’ un (Don Carlos) yandaşları Isabel’i tanımayı reddettiler. Don Carlos’un yandaşlarıyla İsabel’i destekleyenler arasında aynı yıl başlayan iç savaş (I. Carlismo Savaşı) 1839’a değin sürdü. Isabel’in küçüklüğünde (1833-43) naiplik görevini önce annesi, ardından da iç savaş sırasında büyük kahramanlıklar gösteren General Baldomero Espartero üstlendi. Espartero 1843’te bir grup subay tarafından görevinden uzaklaştırıldı ve reşit ilan edilen Isabel tek başına hüküm sürmeye başladı.

Isabel’in siyasal huzursuzluklar ve bir dizi ayaklanmayla geçen hükümdarlık döneminde, yönetime başta General Ramón María Narváez ve görece daha liberal olan General Leopoldo O’Donnell gibi asker kökenli siyasetçiler egemen oldu. Rejimin otoriter niteliğine karşı yükselen liberal muhalefet giderek daha çok kraliçeyi hedef almaya başladı. Kocası Francisco de Asís de Borbón’dan ayrı yaşayan Isabel’in özel yaşamına ilişkin dedikodular ve siyasal konulardaki müdahaleci tutumu yönetiminin saygınlığının iyice sarsılmasına yol açtı. Başarısızlıkla sonuçlanan 1866 ayaklanması ve O’Donnell’le (1867) Narváez’in (1868) ölmesi üzerine konumu iyice zayıflayan Isabel, 1868’de patlak veren bir ayaklanmanın ardından İspanya’dan ayrılmak zorunda kaldı.

Bundan sonra Paris’e yerleşen Isabel, 1870’te hayatta kalan en büyük oğlu Alfonso (1874-75 arasında İspanya kralı XII. Alfonso) lehine tahttan feragat etti. Alfonso’nun tahta çıkmasından sonra bir süre için İspanya’ya dönerek yönetimde etkili olmaya çalıştı ama sonuç alamadı.

kaynak:nkfu

Etiketler, , , , , , , , ,

Isabella Clara Eugenia Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında

Isabella Clara Eugenia; Avusturya arşi düşesi (d. 12 Ağustos 1566, Segovia, İspanya – ö. 1 Aralık 1633, Brüksel), İspanya kralı II. Felipe’nin kızıdır. Avusturya arşidüşesi olarak 1598-1621 arasında kocası Arşidük Albrecht’le birlikte İspanyol Felemenki’ni yönetmiştir.

İskoçya kraliçesi Mary’nin idamından (1587) sonra babası tarafından İngiltere tahtına çıkarılmak istendi. Sonuçsuz kalan bu girişimden iki yıl sonra, dayısı Fransa kralı III. Henri’nin öldürülmesi (1589) üzerine, Fransa tahtının meşru vârisi olduğu savıyla bu kez de Fransa tahtına aday gösterildi. Ama bu girişimden de sonuç alınamadı. 1598’de Avusturya arşidükü VII. Albrecht’le nişanlanan Isabella drahoma olarak, Felemenk hükümdarlığını Albrecht’le paylaştı. Isabella’yla Albrecht’in çocuklarının olmaması durumunda Felemenk tahtı yeniden İspanya’ya geçecekti.

Felemenk’in kuzeydeki yedi eyaleti (Birleşik Eyaletler) fiilen bağımsız olduğu için, Isabella’yla Albrecht Nisan 1599’da evlendikten sonra yalnızca güneydeki 10 eyalet üzerinde egemenlik kurabildiler. Bu tarihten sonra 17 eyaleti yeniden birleştirmeye yönelik çeşitli diplomatik ve askeri girişimlerde bulundularsa da sonuç alamadılar. Albrecht’in 1621’de ölmesi üzerine İspanyol Felemenki yeniden İspanya tahtına bağlandı. Felemenk valisi yapılan Isabella ise, yeğeni İspanya kralı IV. Felipe adına ülkeyi yönetmeyi yaşamının sonuna değin sürdürdü.

kaynak:nkfu

Etiketler, , , , , , , , ,