TRT İzmir Radyosu keman ve ses sanatçısı Nursal Ünsal ve kanun sanatçısı Ahmet Canevi’nin ikinci çocuğu olarak 13 Ağustos 1976’da İzmir’de dünyaya geldi.

MÜZİK İLE BAŞLAYAN HAYAT

8 yaşında İzmir TRT Çocuk Korosu ile başladığı müzik hayatına TRT İzmir Radyosu’nda devam etti. Türk Sanat Müziği Korosu’nun sınavlarını kazanan Ünsal, burada 4 ay kadar kaldıktan sonra pop müzik ile devam etme kararı aldı. Orkestra kurarak sahne performansları gerçekleştiren Ünsal, bu sıralarda bir 
evlilik yaparak ilk çocuğu Hande’yi dünyaya getirdi.

İzmir’de radyoculuk yaparken tanıştığı İzmir Devlet Konservatuarı Şan Bölümü Öğretim Üyesi Müfit Bayraşa’nın teklifi ile, yine Bayraşa’nın bestesi olan “Serseri Mayın” adlı eserle Pop Show 94 yarışmasına katıldı. Yarışmayı kazanan Ünsal, S Müzik’le albüm anlaşmasının sahibi oldu.

MÜZİK DÜNYASININ ÖNEMLİ İSİMLERİ İLE ÇALIŞTI

Seda Akay, Garo Mafyan, Seda Akay, Selim Çaldıran ve Tamer Özkan gibi önemli isimlerle çalışarak 13 Ağustos 1996 yılında ilk albümü “Haktan”ı çıkardı. İlk albüm sonrası kendi bestelerine yoğunlaştı ve şarkılarını meslektaşlarına satmaya devam etti.

Atilla Özdemiroğlu ile çalıştığı ikinci albümü “Şarkılara Tutundum” 1999 yılında çıktı. Aysel Gürel şarkısı “İtiraf Ediyorum” ve Sezen Aksu coverı “Firuze” ile büyük başarı kazandı.

Daha sonra 2004 yılında “Göçebe”, 2007’de “İyi Niyetlerim”, 2009’da “Sesler ve İzler”, 2010 yılında türkü albümü olan “Bir Avaz Bir Saz”ı çıkardı.  2012 yılında “İnce Ayar” isimli teklisinden sonra 2014’te “Ok” albümünü piyasaya sürdü.

DEMET AKALIN, SEDA SAYAN VE LADY GAGA İLE TARTIŞMALAR

Son yıllarda Demet Akalın, Seda Sayan gibi ünlülerle girdiği polemikler sonrasında Türkiye’ye konser için gelen ABD’li şarkıcı Lady Gaga’ya da savaş açan Ünsal, pop müzikte erotizm kullanılmaması gerektiğini savundu.

2014 yılında Aysha dergisi için tesettüre girerek poz verdi. Bu pozlar nedeniyle kardeşi Nida Ünsal ve kızı Hande’nin başı çektiği ağır eleştirilere maruz kaldı. Yakın çevresinden gelen bu tepkilerin üzerine “Kardeşlerim cenazeme gelmesin” diyen Ünsal, bu süreçte kendisine çok destek olduğunu belirttiği Cumhurbaşkanı Erdoğan için marş yazdı.

Büyük bir gizlilikle kendi stüdyosunda 35 kişilik kadroyla hazırladığı “Başkan Recep Tayyip Erdoğan” isimli marşı Cumhurbaşkanı Erdoğan’a hediye etti.

1999 – 2001 yılları arasında evli kaldığı Peker Açıkalın ile geçirdiği olaylı boşanma süreci sonrasında iki evlilik daha yapan Niran Ünsal’ın dört çocuğu bulunuyor.

Türkiye Cumhuriyeti 59, 60 ve 61. Türkiye Hükümeti Başbakanı ve şu anda da halkın oylarıyla ilk kez seçilen 12.Cumhurbaşkanı olan Recep Tayyip Erdoğan’ın dört çocuğundan birisidir. Babası Recep Tayyip Erdoğan ve annesi Emine Erdoğan’dır. Ahmet Burak, Necmettin Bilal ve Esra adlı kardeşleri vardır.

SOSYOLOJİ VE SİYASET OKUDU

Sümeyye Erdoğan 1985 yılında İstanbul’da doğdu. Kadıköy Yabancı Dil Ağırlıklı İmam Hatip Lisesi’nden sonra Indiana Üniversitesi Politika Çalışmaları bölümünde Lisans Eğitimini tamamladı. Lisans eğitiminden sonra Ürdün Üniversitesi’de Arapça eğitimi aldı. London School of Economics’te, Sosyal Politikalar Bölümü’nde, Stk’lar ve Kalkınma üzerine  Yüksek Lisans’ını tamamladı. Ankara’da Islam İşbirliği Teşkilatı’na bağlı Statistical, Economic and Social Training and Research Centre’da (SESRIC) uzman olarak çalıştı. Daha sonra, o dönem Başbakan olan babası Recep Tayyip Erdoğanın gönüllü siyasi danışmanlığı  ve AK Parti Genel Başkan danışmanlığı görevlerini yürüttü. Sümeyye Erdoğan Ağustos 2014 itibariyle bu görevlerinden ayrıldı. Halihazırda, Başkan Yardımcısı olduğu Kadın ve Demokrasi Derneği’nde çalışmalarına devam ediyor.

İdris Naim Şahin, 1 Haziran 1956’da Ordu’nun Ünye ilçesinde dünyaya geldi. Babasının adı Dursun, annesinin adı Huriye’dir. İngilizce ve Arapça bilen Şahin, evli ve 6 çocuk babasıdır.

İlk ve orta öğrenimini Ordu’da tamamladıktan sonra lise için İstanbul’a gitti.  O dönemde Üsküdar İmam Hatip Lisesi’ne giden Şahin, Recep Tayyip Erdoğan ile sınıf arkadaşı oldu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinden 1976 yılında mezun oldu. Yüksek lisansını TODAİE’de Kamu Yönetimi alanında tamamladı

SİYASİ HAYATI

Ordu İl Maiyet Memurluğu’ndan sonra 1980 yılından itibaren sırasıyla Araklı, Türkeli, Ermenek, Devrekâni, Eleşkirt, Cizre ve Elmalı ilçelerinde kaymakamlık görevlerini yerine getirdi. İçişleri Bakanlığı Mülkiye Müfettişi ve Mülkiye Başmüfettişliği görevlerini yerine getirdi. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcılısı oldu. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkan Danışmanlığı, Adapazarı Büyükşehir Belediyesi Genel Koordinatörlüğü ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi Teftiş Kurulu Başkanı oldu. İOOHDK Üyeliği, Türkmenistan Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği ve Ordulular Birliği Hizmet Vakfı gibi sivil toplum kuruluşlarında yöneticilik yaptı.

AK PARTİ’NİN KURUCUSU OLDU

Lise öğreniminden itibaren Recep Tayyip Erdoğan’a yakın olmaya çalışan Şahin, 3 Kasım Genel Seçimleri’nden sonraki seçimde de seçilerek 22. ve 23. Dönem İstanbul milletvekili olarak meclise girdi. 2011 seçimlerinde 24. Dönem Ordu milletvekili olarak mecliste bulundu. 2001-2011 yılları arasında genel sekreterlik görevini üstlendi. Recep Tayyip Erdoğan’ın başkanlığında kurulan 61. Hükümet’te İçişleri Bakanı olarak görev yaptı. 24 Ocak 2013 Kabine revizyonunda yerini Muammer Güler’e bıraktı.

“TAKLACI BAKAN”

Erzurum’un Hasankale ilçesinde kendisini gördüğüne sevindiğini söyleyen bir vatandaşa; “Sevindiğin nereden belli? Hadi bir takla at ya da oyna da sevindiğini görelim.” dedi. 2012 yılında gerçekleşen bu olay çoğu kesimden tepki görmesine neden olmuştu.

YOLSUZLUK SORUŞTURMASI İSTİFA ETTİRDİ

25 Aralık 2013 tarihinde yolsuzluk ve rüşvet operasyonu olarak bilinen süreçten sonra Adalet ve Kalkınma Partisi milletvekilliğinden istifa etti. Gerekçe olarak; “Emniyet ve yargı personeline yapılan uygulamalar, değerlendirmeler akıl, hukuk ve adalet anlayışıyla izah olunamamaktadır. Kuruluşunda kolay ve sevinçli bir kararla üye olduğum partimden, zor ve üzüntü veren bir kararla istifa ediyorum.” dedi.

MİLLET ve ADALET PARTİSİ’Nİ KURDU

Yoluna bağımsız olarak devam ederken, Millet ve Adalet Partisi’ni Mehmet Bozdemir’le birlikte 19 Kasım 2014 tarihinde kurdu. Partinin ideolojisini ise “milliyetçilik” ve “muhafazakârlık” olarak belirledi.

Cumhurbaşkanı Basın Başdanışmanı Lütfullah Göktaş, “başarı”nın sözlük karşılığını tam manasıyla dolduran, sınır tanımayan bir isim. Birazdan okuyacağınız biyografide bunu siz de en az bizim kadar hissedeceksiniz. 13 Eylül 2018 tarihinde “Vatikan Büyükelçisi” olarak atanmasına ise tam isabet diyeceksiniz.

Sayın Erdoğan’ın yanında yürüttüğü 8 yıllık Basın Başdanışmanlığı ve birçok gazete-dergi çalışmalarından sonra Göktaş, adım adım emeklerinin karşılığını alıyor.

Lütfullah Göktaş,’ı tebrik ediyor, başarılarını yeni görevinde de sürdürmesini diliyoruz…

Çocukluğu ve eğitim hayatı

Lütfullah, 1963’te, Çanakkale’nin Biga ilçesine bağlı Balıklıçeşme’de dünyaya geldi. Çocukluk yıllarını İzmir Bergama’da geçirdi. Taşrada dünyaya açılmış gözlerle başlayan şu hayatın, yıllarca Roma’da yaşayıp, Türkiye’de üst düzey bir görevde bulunup, sonrasında Vatikan’da Büyükelçi olmaya kadar uzanacağını o dönemde tahmin edebilmek elbette mümkün değildi.

Eğitim hayatına Bergama’da başlayan Lütfullah, ortaöğrenimini de Edremit ve Balıkesir’de tamamladı. Yükseköğrenim için tercihini Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nden yana kullandı; aynı üniversitede Felsefe eğitimi de aldı. Gazeteciliğe ilk adımını da o yıllarda attı.

Üniversite döneminde Fransızca ve Arapçasıyla dikkat çeken genç Lütfullah’a, kazandığı bir burs ile 1989 sonunda İtalya yolları göründü. Her gelişme onu farklı başarılara taşıyacaktı; onu şimdi başarılarla dolu bir hayat bekliyordu…

Yazar kimliği

Lütfullah Göktaş, edindiği üniversite eğitiminin yanında, bir de edebiyat, felsefe, dinler tarihi, dış politika, kültürler ve dinler arası ilişkiler alanlarına da ilgiliydi. Özellikle Arap Edebiyatı’yla ilgilendi. Bu ilgi kalemine de yansıdı. Henüz Balıkesir’de bulunduğu dönemlerde, Mavera ve Varlık dergileriyle tanıştı.

1983’te yazmaya başladı. Bazı günlük gazetelerin yanı sıra, “Mavera, Yedi İklim, Yeni Düşün, İlim ve Sanat, Gergedan, Varlık, İzlenim, Birikim, İslamiyat, Kitap Dergisi” gibi birçok dergide makale, röportaj, haber ve özellikle çevirilerini yayımladı.

Roma günlüğü

Lütfullah Göktaş, Perugia şehrinde İtalyanca öğrenmesinin ardından, Roma’da bulunan “Vatikan Gregoryus Üniversitesi”nde “Dinler Tarihi” alanında master yapmak istiyordu; yaptı da. Bu basamağı da başarıyla geçti. 1991’de başladığı master’da, bulunduğu dönem itibarıyla, Lütfullah, Roma’da Papalığa ait üniversitelerin tek Müslüman öğrencisiydi…

Roma’ya akademik çalışmalarda bulunmak için gitmişti, evet; ama çalışma alanları önüne fırsat olarak çıkınca bunları da değerlendirdi. Ülkesinden bunca uzakta, bambaşka bir hayattı sanki yaşadığı. Bir yandan da aslında özünde hep aynı benlikle yürüyordu Roma sokaklarını…

Burada bulunduğu dönemde de Türk gazetelerindeki köşe yazılarını ihmal etmiyordu. Yazılarını, 1995-1996’da Yeni Şafak Gazetesi’nde, daha sonraları da ntvmsnbc.com haber portalında yayımladı.

1998-2011 yılları arasını Roma’da, NTV İtalya Temsilcisi olarak geçirdi. Yine kesişen tarihlerde, 2004-2011 yılları arasında da Anadolu Ajansı İtalya Muhabiri olarak görev aldı.

Çeviri eserleri

Lütfullah Göktaş, özellikle çeviri alanında iyiydi; hobi olarak çeviriler de yaptı. Bunca çalışmaları arasına bu işi de muntazam bir düzende sığdırmıştı.

1992’de, Necip Mahfuz’un “Başkan’ın Öldürüldüğü Gün”, 1998’de, Filistinli ünlü şair Mahmud Derviş’in “Ölümü Seviyorlar Benim”, 2007’de, Salih El Kallab’ın “Tehcirden İntifadaya: Ebu Cihad’ın Öyküsü” adlı çalışmaları, Türkçeye kazandırdığı eserler arasında yer aldı.

Türkiye’ye dönüş

Elini attığı her işte dikkatlerden kaçmayacak başarılar sergileyen Lütfullah Göktaş, 2011’in Şubat’ında ülke topraklarına “Başbakanlık Basın Başdanışmanı” olarak dönüş yaptı. Ülkesine dönüşü muhteşem olmuştu.

2011-2014 yılları arasında, Recep Tayyip Erdoğan’ın Başbakanlık döneminde Basın Başdanışmanlığı görevini yürüttü. Erdoğan, 10 Ağustos 2014’te halk tarafından seçilen ilk Cumhurbaşkanı olduktan sonra ise, Göktaş’ın da görevi, “Cumhurbaşkanlığı Basın Başdanışmanı” olarak güncellendi.

Vatikan Büyükelçisi Lütfullah Göktaş

Tarihler 13 Eylül 2018’i gösterdiğinde Dışişleri Bakanlığı tarafından yayımlanan büyükelçiler atama kararnamesinde Cumhurbaşkanı Basın Başdanışmanı Lütfullah Göktaş’ın da adı yer alıyordu. Gazeteci-Yazar, İlahiyatçı, Dinler Tarihi Tarihçisi, Vatikan Uzmanı, Çevirmen, gibi görevini zenginleştiren birçok unvana sahip Göktaş’ın, 8 yıllık Basın Başdanışmanlığı görevinden sonra, Vatikan’a Büyükelçi olarak atanmasına karar verildi.

Lütfullah Göktaş’ın 1998-2011 yılları arasında yürüttüğü NTV İtalya Temsilciliği ve Anadolu Ajansı İtalya Muhabirliği görevleri, hayatındaki başarılı dönemlerinden biriydi. Özellikle Papa 2. Jean Paul’un hastalık süreci ve vefatı, bu durumu müteakip Papalık seçimleri gibi konular başta olmak üzere, Vatikan haberlerindeki konulara hakimiyeti ve işindeki uzmanlığıyla Lütfullah Göktaş dikkat çekmişti.

Göktaş’a, Haziran 2018’de de, İtalya Devlet Nişanı (Commendatore) verilmişti. Gerek Roma’da geçen günleri, gerek Ankara’ya döndükten sonraki süreçte Türk-İtalyan ilişkilerine katkıları sebebiyle, İtalya’nın Cumhuriyet Bayramı vesilesiyle Ankara Büyükelçiliği’nde düzenlenen resepsiyonda, nişanı, Büyükelçi Luigi Mattiolo tarafından Lütfullah Göktaş’a takdim edilmişti.

Halen Cumhurbaşkanlığı Basın Başdanışmanlığı görevini yürüten Lütfullah Göktaş’ı Vatikan’a büyükelçi olarak atanmasından dolayı tebrik ediyor, başarılarla dolu hayatına yeni halkalar eklemesini diliyoruz…

Damla Karakuş

[email protected]

Not:

Biyografisini okumak istediğiniz kişileri lütfen bizimle paylaşın.

Instagram: biyografivekitap

Ertuğrul Günay 1 Ekim 1948 yılında Ordu’da dünyaya geldi. Babasının adı Nazım, annesini adı Mürüvvet’tir. Evli ve iki çocuk babasıdır.

Lise öğrenimini 1965 yılında Ordu Lisesi’nde tamamladı. Üniversiteyi İstanbul Üniversitesi’nde okuyan Günay, hukuk fakültesini 1969 yılında tamamladı. Genç bir hukukçu olan Günay, Ordu’da avukatlığa başladı.

SİYASİ HAYATI

1973 yılında CHP Genel Merkezi’nin düzenlediği 50. Kuruluş yılı yarışmasında “Devlet Partisi’nden Halk Partisi’ne” başlıklı yazısıyla birinci oldu. Bu CHP ile kesiştiği nokta 2004 yılına kadar aralıklarla devam etti. 1974-1977 tarihleri arasında Cumhuriyet Halk Partisi Ordu İl Başkanlığı görevini yürüttü.

1976 yılında Bülent Ecevit’e karşı oluşan muhaliflerin kurultay başkan adayı olarak Ertuğrul Günay seçildi.

Tarih 1977’yi gösterirken, seçimlerde CHP’den Ordu milletvekili olarak meclise girerek “en genç milletvekili” oldu. 12 Eylül Darbesi’nde Dev-Yol ile işbirliği olduğu gerekçesiyle 1 yıl tutuklu kaldıktan sonra 3 ay hapis cezasına çarptırıldı.

Darbeden sonra Sosyaldemokrat Halkçı Parti’den devam eden Günay, Ankara İl Başkanlığı (1986-1987) ve Genel Sekreter Yardımcılığı (1990-1991) yaptı.

CHP’nin 1992’de geri dönüşüyle Ertuğrul Günay’da partiye katıldı. 1992’den 1994’e kadar CHP’nin Genel Sekreterlik görevini yerine getirdi.

ERDOĞAN KARŞISINDA BELEDİYE SEÇİMİ

1994 yılında karşısında Refah Partisi’nden Recep Tayyip Erdoğan, Doğru Yol Partisi’nden Bedrettin Dalan, SHP’den Ömer Zülfü Livaneli ve Anavatan Partisi’nden İlhan Kesici’nin bulunduğu İstanbul Büyükşehir Belediyesi aday adaylığını açıkladı. Erdoğan’ın galip geldiği seçimde Günay, %1,4 oy aldı.

CHP’DEN AK PARTİYE GEÇİŞ

Ordu’da 2004 yılı seçimlerinde DSP’li adayı desteklediği ortaya çıkınca CHP’den ihraç edildi. İhracından sonra bir oluşum kurmak istese de, Recep Tayyip Erdoğan’ın daveti üzerine Ak Parti’ye katıldı. 2007 seçimlerinde Ak Parti’den aday olan Günay, İstanbul milletvekili olarak meclise girdi.

KÜLTÜR ve TURİZM BAKANLIĞI DÖNEMİ

Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından 31 Ağustos 2007 tarihinde Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’e sunulan kabinede Ertuğrul Günay, Kültür ve Turizm Bakanı olarak atandı. 2013 yılına kadar bu görevi icra eden Günay, revizyonla görevini Ömer Çelik’e bıraktı.

KÜLTÜREL KİŞİLİĞİ

Kültür ve Turizm Bakanlığı döneminde “Bosna Yazıları” ve “Karşı Siyaset” adında iki kitabı bulunan Günay’ın, “Bosna İçin İnsanlık Girişimi”, “Doğu Konferansı” ve “Yeni Siyaset Girişimi” gibi sivil girişimlere de öncülük etti. Çeşitli dergi ve gazetelerde çok sayıda yazısı bulunmaktadır. 2009 yılında Mustafa Kemal, Akdeniz  ve Pamukkale Üniversiteleri tarafından “Onursal Bilim Doktoru” unvanı verildi.

Mehmet Müezzinoğlu, 9 Ocak 1955 yılında Yunanistan’ın Gümülcine şehrine bağlı Kozlukebir Köyü’nde dünyaya geldi. Babasının adı Ali, annesinin adı Fatma’dır. Evli ve 2 çocuk babasıdır. Orta seviyede Yunanca, İngilizce ve Arapça bilmektedir

RECEP TAYYİP ERDOĞAN’IN SINIF ARKADAŞIYDI

1970 yılında eğitimi için İstanbul’a geldi. Üsküdar İmam Hatip Lisesi’nde okuduğu yıllarda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile aynı sınıftaydı. Yabancı uyruklu olması nedeniyle ismi bir süreliğine “Mehmet Alioğlu” oldu. Lise öğreniminin 2 yılını Afyon’da tamamlayarak üniversite eğitimi için İstanbul’a geldi.1982 yılında İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nden mezun oldu.

TÜRKİYE’YE İLTİCA ETTİ

Yunanistan’da hekimlik yapma şansı yoktu. Geçmişi hakkında verdiği bir röportajda: “Yunanistan karanlıktı ve istikbal vaat etmiyordu. Türkiye için zorluklar var ama yakalayacaksak istikbalimizi anavatanda yakalayabilirdik. Ceketimi alıp kaçarsam, iltica edersem Türkiye’de bu istikbali yakalayabilirdim. Bir yaz günü ceketimizi alıp, Meriç Nehri’ni kaçak geçerek Türkiye’ye geldim.” diyerek, Türkiye’ye geliş serüvenini anlattı.

1983-1986 yılları arasında Yunanistan vatandaşlığından çıkarıldığı için vatansız olarak ülkemizde yaşadı. 1986 yılında “Müezzinoğlu” soyadını almak istediğini belirterek başvuru yaptı. Aynı yıl Türk vatandaşı oldu.

SİYASİ HAYATI

Siyasi hayatı 1992’de girdiği Refah Partisi’nde başladı. 2002-2007 tarihleri arası İstanbul Ak Parti İl Başkanlığı yaptı. 2007 yılında seçimlere girerek İstanbul milletvekili oldu. 24 Ocak 2013 tarihli kabine değişikliği sonrası Recep Akdağ’ın yerine Türkiye Cumhuriyeti’nin 57. Sağlık Bakanı oldu. Ahmet Davutoğlu’nun 2014 yılında değiştirdiği kabinede de görevini yerine getirmektedir.

Mehmet Metiner, 5 Mart 1960 tarihinde Adıyaman’ın Kahta ilçesinde dünyaya geldi. Babasının adı Bedir, annesinin adı Nazı’dır. İngilizce bilen Metiner, evli ve 2 çocuk babasıdır.

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nden mezun oldu. “Girişim, Yeni Zemin ve Sözleşme” dergilerinin yayın yönetmenliği görevini yürüttü. Refah Partisi il başkanı ve büyükşehir belediye başkanı olduğu yıllarda Recep Tayyip Erdoğan’ın ve Fazilet Partisi Genel Başkanı M. Recai Kutan’ın danışmanlığını yaptı. 2000-2001 yıllarında “Halkın Demokrasi Partisi Genel Başkan Yardımcılığı” görevini yürüttü. Bu partiden ayrıldıktan sonra aktif siyasete ara verdi.

Bir dönem Bahçeşehir Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olarak ders verdi.

2011 yılında yapılan seçimlerde Ak Parti’den aday oldu. 24. Dönem Adıyaman Milletvekili olarak meclise girdi.

Mehmet Metiner 30 Aralık 2014 tarihinden itibaren Star Gazetesi’nde köşe yazarlığı yapmaktadır.

”MEHMETÇİĞİM SEN DE BU İŞLERE DAHA FAZLA GİRME”

Dönemin Ak Parti Genel Başkanı ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, partisinin genişletilmiş il başkanları toplantısında Dersim’i bombaladığı iddiasıyla “Sabiha Gökçen Havalimanı’nın ismi değişsin” diyen Metiner’e “Mehmetçiğim sen de bu işlere daha fazla girme. Yeter o kadar” diye seslenmişti.

ESERLERİ

-Ahmet B. Hanbel

-Yeni Bir Dünyaya Uyanmak

-Şafakta 10 Gün (İran Notları)

-Sorunlarımızı Konuşmak

-Kardeşlik Çağrısı

-Cennet Düşü: İdeolojik Devletten Demokratik Devlete

-Yemyeşil Şeriat Bembeyaz Demokrasi

Mehmet Ali Şahin, 16 Eylül 1950 tarihinde Karabük, Ovacık ilçesi Ekincik köyünde doğdu. Abdullah ve Ünzüle Şahin çiftinin oğlu Mehmet Ali Şahin, ilkokulu Ekincik köyünde bitirdikten sonra İstanbul’da amcasının yanında yaşamaya başlayarak öğrenim hayatına devam etti.

CUMHURBAŞKANI ERDOĞAN’IN LİSE ARKADAŞI

İstanbul’da önce İstanbul İmam Hatip Lisesi’nde öğrenim gören Şahin, katıldığı liselerarası münazaralarda, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile arkadaş oldu.

İmam Hatip’in son yıllarında, Zeytinburnu İhsan Mermerci Lisesi’ne geçiş yaparak mezuniyetini bu okuldan alan Şahin, sonrasında 1,5 yıl kendi köyünde imamlık yaptı sonra hukuk eğitimi almaya karar verdi.

KAZANDIĞI SEÇİM İPTAL EDİLDİ

Mehmet Ali Şahin, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olarak, 1983 yılında Serbest avukat olarak çalıştı. Avukat mesleği ile birlikte siyasete atılarak Refah Partisi Eminönü İlçe Başkanlığı’nı yaptı. 1994 yılında yapılan yerel seçimlerinde Refah Partisi’nden İstanbul Fatih Belediye Başkanı olarak seçimi kazanan Şahin, seçimler, yapıldığı iddia edilen hile gerekçesiyle iptal edildiği için Temmuz 1994’te yenilenen seçimlerde Anavatan Partisi adayı Sadettin Tantan’a yenildi.

AKP KURUCU ÜYESİ

1994 yılında Recep Tayyip Erdoğan İstanbul Belediye Başkanı olunca Mehmet Ali Şahin de Refah Partisi’nin İstanbul İl Başkanı oldu. 8 Ocak 1996 Genel Seçimleri’nde Refah Partisi’nden 20. dönem İstanbul milletvekili seçilen Şahin, aynı zamanda 18 Nisan 1999 tarihinde Fazilet Partisinden 21. dönem İstanbul milletvekili seçildi. 2001 yılında Adalet ve Kalkınma Partisi Kurucu Üyesi oldu.

1996’DAN BERİ MECLİSTE

AK Parti’de Grup Başkanvekilliği görevinin yanı sıra AKP Adalet Komisyonu’na üye olan Şahin, aynı zamanda TBMM Anayasa Uzlaşma Komisyonu üyesidir. İlk olarak 14 Kasım 2002 tarihinde AKP’den 22. dönem İstanbul milletvekili seçilen Şahin, 22 Temmuz 2007 tarihinde 23. dönem milletvekili seçimlerinde AKP Antalya Milletvekili olarak meclise girdi.

ADALET BAKANI

58. ve 59. Hükümetlerde Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı olarak görev yapan Şahin, 60. Hükümette Adalet Bakanlığı görevinde bulundu. Aynı zamanda 23. Hükümet döneminde, 5 Ağustos 2009’da Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı görevine seçilen Şahin, bu görevini iki yıl sürdürdü.

12 Haziran 2011 tarihinde 24. dönem milletvekili seçimlerinde Karabük milletvekili olarak TBMM’ye tekrar giren Şahin, birçok görevde Türkiye için hizmette bulundu.

EŞİNİ KAYBETTİ

1985 yılında Mehmet Ali Şahin teyzesinin kızı olan Saniye Şahin ile evlendi ve bu evliliğinden 4 çocuğu oldu. 2014 yılında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde tedavi gören eşi Saniye Şahin vefat etti.

HRİSTİYAN OLABİLİR, NE FARKEDER Kİ?

Mehmet Ali Şahin’in eşi Saniye Şahin, daha önce böbrek ameliyatı geçirmişti ve 36 yaşındaki Ukraynalı bir kadına ait böbrek Saniye Şahin’e nakledilmişti. Beyin travması sonucu hayatını kaybeden Ukraynalı kadının böbreği Bayan Şahin’e uyum gösterdi ve 1 yıl boyunca böbrek rahatsızlığı ile mücadele eden Saniye Şahin, 3 yıl diyaliz makinesi desteğiyle hayatını sürdürebildi.

20 Aralık 2006’da, Saniye Şahin, Türkiye’de ölen ve organları ailesince bağışlanan kişi ile doku uyumu olduğu tespit edilince, böbrek nakli gerçekleştirildi.

Mehmet Ali Şahin, eşine nakledilen böbreğin Ukraynalı bir kadına ait olması konusunda ‘’Hristiyan olabilir, ne fark eder ki? Sonuçta insandı. Böyle bir olayda din ayrımını düşünemeyiz. Eşim yeniden sağlığına kavuşuyor” cümleleriyle organ nakline olan önemini ve desteğini belirtmişti.

ENGELSİZ TÜRKİYE İÇİN ÇALIŞTI

Mehmet Ali Şahin, 2006 yılında büyük oğlunun zihinsel engelli olduğunu açıklayarak, sakat vatandaşlarımızın toplumsal hayata katılması için bir engel olmadığını ve görev süresinde engelli devlet memuru sayısının 644’ten 5000’e yaklaştığını belirterek gündeme geldi. Bu özel açıklama, sakat bireylerin ötekileştirilmediğini hissetmesi açısından bir önem taşımaktaydı.

GEZİ EYLEMCİLERİ LİNÇ ETMEK İSTEDİ

2013 yılında Mehmet Ali Şahin’in Gezi Parkı eylemleri sırasında yaşadıkları Anayasa Uzlaşma Komisyonu tutanaklarında ortaya çıktı. Komisyon tutanaklarına geçen bölüm oldukça dikkat çekiciydi;“Şimdi, gece işte, saat gece yarılarına doğru bir kalabalık, bin kişi, 2 bin kişi yürüyor. Şimdi, ben Karabük’teyim, Hanım arıyor ve diyor ki: “Kalabalık sürekli zile basıyor, senin ismini söyleyerek aşağıya inmeni istiyor.” Çocuklar da korkmuşlar. Ben de “Kapıyı da kilitleyin içeriden, dışarıya da çıkmayın, açmayın kapıyı” dedim. Ben orada olsam, aşağıya insem kesinlikle beni linç ederlerdi. Yani bazı gruplar…”

Komisyon tutanaklarına geçen bu açıklamalar tartışmalara sebep oldu.

TEK YOL BAŞKANLIK SİSTEMİ

2015 yılında Mehmet Ali Şahin, halk tarafından seçilen Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın TBMM’nin seçtiği cumhurbaşkanlarından farklı olduğunu ve Türkiye’nin her sorunuyla ilgilenmek durumunda bulunduğunun altını çizerek, bunu sağlayabilmesinin tek yolunun da başkanlık sistemi olduğunu belirterek gündemde yer aldı.

Ak Parti Genel Başkan Adayı Binali Yıldırım, 20 Aralık 1955 tarihinde, Erzincan Refahiye’de dünyaya geldi. Yıldırım; 58, 59, 60. ve 61. Hükümet’lerde Türkiye Cumhuriyeti Ulaştırma Bakanı olarak görev yaptı.

AK PARTİ İZMİR MİLLETVEKİLİ VE ULAŞTIRMA BAKANI OLDU

TBMM’nde 22. Dönem’de AKP’den İstanbul ve 23. Dönem’de AKP’den Erzincan milletvekili, 24. Dönemde de AK Parti İzmir milletvekili olarak yer almıştır. 61. Hükümette ismi değiştirilen Ulaştırma Bakanlığı yerine Türkiye Cumhuriyeti Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı olmuştur.

İşte Binali Yıldırım’ın hayatı…

BİNALİ YILDIRIM’IN EĞİTİMİ 

İstanbul Teknik Üniversitesi Gemi İnşa ve Deniz Bilimleri Fakültesi’nden mezun oldu ve aynı bölümde yüksek lisans yaptı. 1978-1993 yılları arasında Türkiye Gemi Sanayi Genel Müdürlüğü ve Camialtı Tersanesi’nde çeşitli kademelerde yöneticilik yaptı. 1990-1991 yılları arasında İsveç’te bulunan Uluslararası Denizcilik Örgütü’ne (IMO) ait Dünya Denizcilik Üniversitesinde (WMU) Denizde Can ve Mal Güvenliği Yönetimi konusunda ihtisas eğitimi aldı. Bu eğitim sırasında toplam 6 ay İskandinavya ülkeleri ve Avrupa’da çeşitli ülke limanlarında Denizcilik İdaresi Uzmanları ile birlikte kontrollerde bulundu.

ÇALIŞMA HAYATI

İTÜ Gemi İnşa ve Deniz Bilimleri Fakültesinde asistan ve araştırma görevlisi olarak çalıştı. 1994-2000 yılları arasında İstanbul Büyükşehir Belediyesi İstanbul Deniz Otobüsleri İşletmeleri (İDO) ‘da Genel Müdürlük görevinde bulundu. Bu görevi sırasında İstanbul’da toplu taşımacılığın denize kaydırılması yönünde önemli projelere imza attı. Başta İstanbul-Yalova ve Bandırma hatlarının açılarak, Adnan Menderes ve Turgut Özal hızlı feribotlarının sefere konulması olmak üzere İstanbul’a kazandırılan toplam 29 iskele/terminal, 22 deniz otobüsü ve 4 feribotla İDO’yu alanında dünyanın en büyük şirketleri arasına soktu. 1999 yılında deniz toplu taşımacılığı ve turizme katkılarından dolayı uluslararası “Skal Kulübü” tarafından verilen kalite ödülüne layık görüldü.

ERDOĞAN DÖNEMİNDE ULAŞTIRMA BAKANI OLDU

58. Hükümet (Gül Hükümeti), 59. ve 60. Hükümetler (I. Ve II. Erdoğan Hükümetleri) dönemlerinde Türkiye Cumhuriyeti Ulaştırma Bakanlığı ve TBMM 22. Dönem AKP İstanbul ve 23. Dönem AKP Erzincan milletvekilliği görevlerinde bulundu. Bakanlığı sırasında gerçekleşen 22 Temmuz 2004 tarihli Pamukova Tren Kazası’nda 41 yolcunun vefat etmesi ve 80 yolcunun yaralanmasına ve de olay sonucunda oluşan kamuoyunun yoğun baskısına rağmen kazada sorumluluk kabul etmedi ve de istifasını vermedi. Yıldırım ayrıca Youtube’un kapanmasına yönelik yoğun eylemleri ile uluslararası kamuoyunda sansürü teşvik eden bir figür olarak dikkat çekti. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın 6 Temmuz 2011’de açıkladığı “Ustalık Kabinesi” olan 61. hükümette Binali Yıldırım, Türkiye’nin 71. Ulaştırma Bakanı olarak görev aldı. Bu göreve 4. kez getirilen ilk bakan oldu.

AK PARTİ’NİN YENİ GENEL BAŞKAN ADAYI OLDU

Yıldırım; Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı’nın ardından 19 Mayıs 2016 gününde Ak Parti MKYK’nın oy birliğiyle Genel Başkan Adayı olarak açıklandı.

12 Mart 1952 yılında Kayseri’de dünyaya gelen Hulusi Akar, 1972 yılında Kara Harp Okulu’nu, 1973 senesinde de Piyade Okulu’nu tamamladı. Hulusi Akar, 1980 yılına kadar Türk Kara Kuvvetleri bünyesinde çeşitli birliklerde takım ve bölük komutanı olarak görev yaptı.

Milli Savunma Bakanı Akar, 1982 yılında Kara Harp Akademisi’ni tamamladıktan sonra 7. Piyade Alayı’nda karargâh bölük komutanlığı yaptı. Daha sonra 12. Piyade Tümeni Lojistik Şube Müdürlüğü, Genelkurmay Genel Sekreterliğinde Plan Subaylığı, Kara Harp Akademisi öğretim üyeliği, Güney Avrupa Müttefik Kuvvetler Komutanlığı İstihbarat Başkanlığı’nda istihbarat subaylığı, Kara Kuvvetleri Genel Sekreterliği’nde plan subaylığı, Genelkurmay Özel Kalem Müdürlüğü, Genel Kurmay Başkanlığı ve Bosna-Hersek Türk Kuvvetleri Komutan Yardımcılığı gibi görevlerde bulundu.

Askeri Kariyeri

Milli Savunma Bakanı Hulusi Akar, 1998 yılında Tuğgeneral rütbesine terfi etti. Akar, Tuğgeneral olarak 51. İç Güvenlik Piyade Tugay Komutanlığı, Güney Avrupa Müttefik Kuvvetler Komutanlığı Plan ve Prensipler Daire Başkanlığı görevlerinde bulundu. Hulusi Akar, 2002 yılında Tümgeneral rütbesine terfi etti. Tümgeneral olarak Kara Harp Okulu Komutanlığı ve Kara Harp Akademisi Komutanlığı görevlerini yürüttü. 2007 yılında bir terfi daha alıyordu Akar Paşa: Yeni rütbesi Korgeneral olmuştu. Hulusi Akar, Korgeneral olarak Kara Kuvvetleri Lojistik Komutanlığı ve 3. Kolordu Komutanlığı görevlerinde bulundu. 2011 yılında Orgeneral rütbesine terfi etti. Orgeneral rütbesi ile 2011-2013 yılları arasında Genelkurmay II. Başkanlığı görevini yürüten Hulusi Akar, 2013 yılı Ağustos ayından itibaren olmak üzere Türk Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na atandı.

Genel Kurmay Başkanlığı

Hulusi Akar, üstün başarılarla dolau askeri hayatının en mühim gelişmesini ise 2015 yılında yaşadı. Hulusi Akar 2015 yılında Türk Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı olarak atandı. ABD ile Türkiye ilişkilerinin dönüm noktası niteliğindeki Çuval Olayı ilişkileri oldukça soğutmuştu. Kasım 2015’te  uzunca bir süredir bir Türk Genelkurmay Başkanı’nı olarak İncirlik Üssü’ne yaptığı ilk ziyaret ile daha sonra Diyarbakır’daki 8. Ana Jet Üssü’nü ziyaret eden eden Hulusi Akar, ziyaretlerinde pilotların boyunlarına fuları takarak, pilotlara jest yapmıştı. Genelkurmay Başkanı Hulusi Akar aynı yıl NATO Askeri Komite Toplantısı’nda Suriye’de IŞİD’e karşı koalisyon güçleriyle işbirliği yapan PYD’nin terör örgütü olduğunu, PKK’nın Suriye ve Irak’taki iç savaştan faydalanarak uluslararası kamuoyunda meşruiyet kazanmaya çalıştığını söyledi.  Akar Paşa, Hendek operasyonlarının devam ettiği sırada Diyarbakır’a Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Abidin Ünal ile birlikte yerinde incelemelerde bulunmak üzere ziyaretler gerçekleştirdi. 1 Mayıs 2016 tarihinde çatışmaların sürdüğü Mardin, Nusaybin’e de giderek operasyonlara komuta etti.

Genel Kurmay Başkanı Hulusi Akar, 15 Temmuz 2016 askerî darbe girişiminde Akıncı Hava Üssü’nde darbe girişiminde bulunan askerler tarafından rehin tutuldu. Hulusi Akar, 16 Temmuz 2016 tarihinde düzenlenen operasyonla kurtarılmıştır. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından, Hulusi Akar’ın rehin tutulduğu sürede yerine vekaleten 1. Ordu Komutanı Ümit Dündar atandı.

29. TSK Genelkurmay Başkanı Hulusi Akar, Diyetisyen Şule Akar Hanımefendi ile evli olup iki çocuğu bulunmaktadır ve yabancı dil olarak da İngilizce bilmektedir.

Profesör Fahrettin Altun. 42 yaşında olmasına rağmen birçok önemli titri üzerinde taşıyan bir başarı abidesi. Gerçekten de onu böyle tanımlamak hiç de fazla bir anlatım değil.

Sürekli çalışan ve üreten, hep bir bakış açısı daha geliştirmeyi bilen Altun, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçişle birlikte Başkan Recep Tayyip Erdoğan tarafından oluşturulan Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı biriminin başkanı oldu. Bu görev, kuşkusuz tüm çalışmalarının getirilerindendi. Görevi ve tüm çalışmaları için kendisini tebrik ederek, iletişim dünyamızın bu genç ve başarılı ismi Prof. Dr. Fahrettin Altun’un yaşamına ve çalışmalarına da şöyle bir göz atalım o halde…

Çocukluğu ve eğitim hayatı

Fahrettin, 11 Eylül 1976’da, Stuttgart / Almanya’da doğdu. İleride yaşından büyük başarılara imza atacağından habersiz ailesi ve alacağı eğitim konusunda oldukça şanslıydı.

Üniversitede eğitimini Sosyoloji alanında seçti Fahrettin. İnsan üzerine her şeyi öğrenmek konusundaki telaşı, ona bu eğitimin devamını ve başarısını getirecekti. 1998’de, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nden mezun olduktan sonra, Mimar Sinan Üniversitesi’nde yine Sosyoloji Bölümü’nde yüksek lisansını bitirdi.

Daha sonra medya alanına yöneldi. Sosyoloji alanında biriktirdiği tüm bilgisini medya alanıyla birleştirdi. 2006’da doktorasını, İstanbul Üniversitesi’nde, “McLuhan ve Baudrillar’ın Medya Kuramlarının Karşılaştırmalı Çözümlemesi” başlıklı teziyle tamamladı.

Nihayetinde ise Prof. Dr. Fahrettin Altun olarak anılacaktı.

İş hayatı

Üniversite yaşamı uzun vadede devam ederken, Fahrettin, yüksek lisans ve doktora eğitimleri için detaylı araştırmalar yaparak başladı aslında iş hayatına. Bir yandan öğrenciydi belki; ama yavaş yavaş iş hayatına da ısınıyordu. 2002-2003 arasında, Utah Üniversitesi Siyaset Bilimleri Bölümü’nde, misafir araştırmacı olarak bulundu.

Daha sonra İstanbul Şehir Üniversitesi’nin kurucu akademik kurulunda yer aldı ve İletişim Fakültesi’nin kurucu koordinatörlüğünü yaptı. 2008-2014 yılları arasında İstanbul Şehir Üniversitesi İletişim Fakültesi Bölüm Başkanlığı’nı sürdürdü. Bu görevin ardından 2015-2017 yılları arasında, İstanbul Medeniyet Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’ne öğretim üyesi olarak katıldı.

Medya kolundaki işleri

Biz onu elbette medyadaki işlerinden tanıdık. Özellikle TRT 2 ve TRT Haber’de yayınlanan “Ayrıntı” adlı televizyon programı hazırlayıp sunmasıyla dikkatleri üzerine çeken Altun, ayrıca Yöneliş ve Küre Yayınevlerinde editörlük, Anlayış Dergisi’nde de Yayın Yönetmenliği yaptı.

Halihazırda Sabah ve Daily Sabah gazetelerinde de köşe yazarlığı yapan Altun, bir yandan da aylık çıkan Kriter Dergisi’nin genel Yayın Yönetmenliği’ni sürdürmekte. Bu işler devam ededursun Altun, ayrıca TRT 1’de “Enine Boyuna” ve TRT Haber!de de “Dışa Bakış” adlı televizyon programlarına yorumcu olarak katkı sağlamakta.

Hayat, her zaman öğrenmeye ve öğretmeye açık. Hal böyle olunca sürekli gelişen dünyada yeni şeylere ulaşmak için araştırmalar da devam etmek zorunda. Altun da, tüm bu işlerinin yanı sıra siyasal iletişim, medya ve iletişim sosyolojisi, siyaset sosyolojisi ve kültürel çalışmalar alanlarında araştırmalarını sürdürmekte.

Özel hayatı

Altun, hayatını Fatmanur Hanım ile birleştirdi. Bu evlilikten, üçü erkek biri kız olmak üzere dört çocuk sahibi oldu.

Makale ve kitapları

Prof. Altun, yürüttüğü çalışmalar gereği makale ve kitaplar yazdı. Makaleleri,”Middle East Critique, Perceptions, Toplum ve Bilim, TALID, Euro Agenda, Sivil Toplum ve Divan” dergileri başta olmakta üzere çeşitli akademik dergilerde yayımlandı.

Sıra daha kapsamlı eserler vermeye geldiğinde, “Modernleşme Kuramı: Eleştirel Bir Giriş” (2002, 4. Bas. 2017 ), “Türkiye’de Basın Özgürlüğü”, (2016; İngilizcesi: Freedom Press in Turkey (İsmail Çağlar ve Turgay Yerlikaya’yla birlikte, 2016; Arapçası: Hürriyet-ü Es-Sahafa Fi Türkiyya – El-Asatir ve’l-Haka’ek, 2016), “The Triumph of Turkish Democracy” (Burhanettin Duran ile, 2016), “Milletin Zaferi 15 Temmuz” (Burhanettin Duran ile, 2017), “Terörün Kökenleri ve Terörle Mücadele Stratejisi” (Hasan Basri Yalçın ile, 2017), Altun’un telif kitaplarını oluşturdu.

“The Turkish AK Party and Its Leader: Criticism, Opposition and Dissent” (Routledge Yayınları, 2016); “Modern Türkiye’de Siyasal Düşünce: İslamcılık” (2016), “Sivil Toplum: Farklı Bakışlar” (2016) ise bölüm yazarlığını yaptığı kitaplardandı.

Derlediği kitaplar ise, “The Triumph of Turkish Democracy: The July 15 Coup Attempt And Its Aftermath” (Burhanettin Duran ile, 2016), “15 Temmuz’da Medya: Darbe ve Direnişin Mecrası”, (İsmail Çağlar ve Mehmet Akif Memmi ile, 2017) ‘dan oluşuyordu.

Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanı Prof. Altun

Cumhurbaşkanlığına bağlı İletişim Başkanlığı görevine yapılan atamalar resmi gazetede yayımlandığında, açıklanan isim Prof. Dr. Fahrettin Altun oldu. Akademik kariyeri ve medyatik yönüyle ön plana çıkan Altun, diğer görev atamaları da göz önüne alındığında, en dikkat çekici isimdi.

Kuşkusuz ona bu genç yaşındaki unvanları getiren kariyerinde tam kararında ve yerinde kullandığı hakikatli bir bakış açısı. Entelektüel birikimi ile hayatını sürdüren Altun, işte bu çalışkan ve kararlı yönüyle yürüdüğü ve yürüyeceği yolların hep başarılı olacağından hiç şüpheye düşürmüyor…

Damla Karakuş

[email protected]

Not: Biyografisini okumak istediğiniz kişileri lütfen bizimle paylaşın.

Instagram: biyografivekitap

İlk gençlik yıllarında sosyal hayat ve siyasetle iç içe bir yaşam sürdüren Erdoğan, acaba o zamanlar, bir gün REİS diye anılacağını, böyle sevileceğini hayal edebiliyor muydu?

İnsan ne çok hayal kurup vazgeçiyor. İşte vazgeçmeden, bir şeye tutkuya bağlanmak böyle bir şeydi. Sonunda hep gülüş, hep başarı getiriyordu. Bir gün koskoca bir ülkenin sorumluluğunu almak, koskoca bir tarihin yükünü sırtlanmak büyük, çok büyük bir hayaldi elbet. Gençliğinde durup birine anlatmaya kalksan insanların sana gülmeden edemeyeceği kadar büyük.

Demek ki bazen sessiz hayaller kurmak gerekiyordu. İşte bu biyografi, Erdoğan’ın çocukluktan bu yana kaybettiklerinin; ama en çok kazandıklarının ve elbette kazandırdıklarının hikayesiydi. Çünkü O, sessiz hayaller kurup, sağlam adımlar atmayı bilmişti…

Çocukluğu

Recep Tayyip, 26 Şubat 1954’te İstanbul’un Beyoğlu ilçesi Kasımpaşa semtinde Tenzile Hanım ve Ahmet Bey’in oğlu olarak dünyaya geldiğinde, ailesi ona “Recep Tayyip Erdoğan” adını verdi. Recep adını doğduğu gün Hicrî takvime göre Recep ayına denk geldiğinden, Tayyip’i ise, dedesinin adı olduğundan tercih etmişlerdi.

Babası Ahmet Bey, “Bakatalı Tayyip” olarak anılan Tayyip Efendi’nin oğluydu.

Tenzile Hanım, Ahmet Bey’in ikinci evliliğiydi. İlk evliliğini Güneysu’dayken Havuli Hanım ile yapmıştı. Bu evlilikten Mehmet ve Hasan adını verdikleri iki çocukları olmuştu. Ahmet Bey İstanbul’da Şirket-i Hayriye’ye kıyı kaptanı olarak girdi. Hanuli Hanım ile evlilikleri sona ermişti. Burada Tenzile Hanım ile tanıştılar. Ve Ahmet Bey 2. evliliğini Tenzile Hanım ile yaptı. Bu evlilikten Recep Tayyip, Mustafa ve Vesile dünyaya geldi.

Recep Tayyip, sakin ve yeri gelip yokluğu hissettiği bir çocukluk geçirdi. “Reis Kaptan” lakabıyla anılan babası Ahmet Bey’in çocukluğundan gençliğinde karakteri üzerindeki etkisi yadsınamazdı. En çok tatil günlerinde babasının kendisini motorla, Galata ve Tophane’de gezdirdiği zamanları seviyordu. Babasını en iyi bu gezilerde gözlemliyor, sert mizacının altındaki sevilesi adamı fark ediyordu.

Çok asabiydi gerçekten Ahmet Bey. Ve tabii bu asabiyetinin yanında çok da disiplinliydi. İşte Recep Tayyip’i babasına benzeten de bu yanıydı. Özünde asabi yanından korksa da, bu korku o tatlı baba korkularındandı.

Yamalı ayakkabılarla okul yolu

Recep Tayyip, okul hayatına Kasımpaşa’da başladı. Piyale Paşa İlköğretim Okulu’na kaydolmuştu. Okul evlerine yakın değildi. Annesi, onları her gün okula götüremiyordu. Yaz kış demeden, yarım saatlik yolu yamalı ayakkabılarla gidip geliyorlardı.

Durumları pek iyi değildi işte. Her çocuk karınca kararınca bir işin ucundan tutup eve para getirmeye bakardı. Recep Tayyip de annesinin içini suyla doldurduğu bakraçlara buz koyar, mahallelerindeki futbol sahasında soğuk su ve simit satardı. Yatılı okul zamanları geldiğinde de, babasından aldığı harçlıklar kitap masrafına yetmediğinde kartpostal satacaktı… Yazları ise, Rize’ye giderler; çay ve fındık toplarlardı.

Küçük şeylerle mutlu olmayı öğrenmiş koca yürekli çocuklardı onlar. Sokakta oyun oynayacak, kendi oyunlarını kuracak kadar da şanslılardı. İlkokulda teneffüs saatini iple çekerler, kağıtları buruştura buruştura bir araya getirip top yaparlardı. E haliyle birkaç oyundan sonra güzelim ayakkabılar delik deşik, yamaya gönderilir; okul yolunda yamalı ayaklarla bir kısır döngü başlardı.

Hayatının dönüm noktası

Recep Tayyip, 5. Sınıfta hayatının dönüm noktasını yaşadı. O gün, İmam Hatip, onların da hayatına girdi. Okul müdürü, “namaz” konusunu işliyordu. Derste “Kim namaz kılacak?” diye sorduğunda Recep Tayyip parmağını kaldırdı. İhsan Hoca, öğrencisinin namazını izledi. Çok geçmeden babası Reis Bey’i okula davet etti. Ona: “Biz Tayyip’i İmam Hatip okuluna gönderelim” diye fikrini bir çırpıda belirtiverdi. Recep’in kaderi işte o gün değişti belki de. Babası, biraz duraksadı ve “Nasıl takdir ederseniz” dedi. Recep, Piyale Paşa İlkokulu’ndan 1965’te mezun oldu.

Bu nasıl düşündüğüne, nereden baktığına göre değişen bir kader noktasıydı. Çünkü Recep Tayyip, o dönemde imam hatip mezunu olmanın, ülke içinde üniversite kapılarının kapalı olduğu anlamına geldiğini bilmiyordu henüz. Yatılı okuduğu Fatih’teki İstanbul İmam Hatip Lisesi’nden 1973’te mezun oldu. Kendi deyimiyle bir mücadelenin içinde olduğu zamanlardı. Üniversite konusunda yaşadığı kısıtlamalar sebebiyle liseyi bitirmek için dışarıdan bitirme sınavlarına girdi ve fark olarak gösterilen dersleri verdi. Mücadeleden sağ çıkıp geleceğe yüzünü dönebildi ve Ekim 1973’te Eyüp Lisesi’nden mezun olup ikinci bir lise diploması aldı. Aynı yıl İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi’ne bağlı Aksaray İktisadi ve Ticari Yüksekokulu’na girdi.

1977-1978 döneminde Akademi bünyesindeki yüksekokullar İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Ticari Bilimler Fakültesi adı altında birleştirildi. Recep Tayyip de, Şubat 1981’de mezun oldu. Kurum Temmuz 1982’de kurulan Marmara Üniversitesi’ne bağlandı. Diplomasında adı geçen kurum ise, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi oldu.

Yıllar sonra dönüp bu günlere baktığındaysa en çok sosyal birisi oluşunu takdir edecek ve “İyi ki yapmışım” diyecekti. Çocukluğundan beridir asla asosyal biri  olmamıştı. Siyaseti takip etmeye erkenden başlamıştı. Özellikle ortaöğretim boyunca yaşadığı süreç, geleceğini şekillendiren ilk zamanlardı; en değerli safir taşlarından örülmüş zamanlar…

Öyle ki yıllar sonra bir röportajı sırasında şunu diyecekti: “O dönemler olmamış olsaydı, bunlar olmazdı. O sosyal yaşam beni daha sonra siyasete taşıdı. Siyasette de ondan sonrası devam etti”.

Futbol merakı

Arkadaşları arasında en çok o severdi top oynamayı. Teneffüs arasında yapılacak 10 dakikalık maçın lezzetini dahi tam tadabilmek için o kağıttan topları kendisi yapardı çocukken; topa ilk ayak vuran o olurdu…

Kağıt topların peşinden koşarken, bayramlarda seyranlarda biriktirdiği harçlıklardan bir top almanın sevincinde, mahallede top koşturdu. Sonra mahalle takımı derken, ilk transferini amatör kümede yaşadı. Bu transferin ücreti 500 liraydı. Recep Tayyip, bir yandan seviniyor, belki bir yandan da futbol sahasında ne kadar su, simit satsa bu parayı kazanırdı, onu hesap etmeye çalışıyordu.

Onun futboldan asıl kazancı para değildi aslında. Terimlerin anlamını zamanla kavrayacak olsa da, kolektif düşünmeyi ve dayanışmayı öğrenmişti. Üstelik sözlük anlamlarının karşılığı olması yanında, bunu gerçekten hissederek öğrenmişti.

Temmuz 1974’te İETT’de geçici işçi statüsüyle işe başladığında da kurumun futbol takımında top koşturmaya devam etti. 18 Haziran 1981’de görevinden istifa etti. Buradan sonra bir süre de amatör takımlardan biri olan Kasımpaşa Erokspor’da oynadı.

(Solda Emine Erdoğan, sağda Tenzile Erdoğan ve kucağında da ilk oğul Ahmet Burak – Asker ziyareti sırasında)

Siyasi kariyerine başlarken

Recep Tayyip, siyasi kariyerine oldukça erken başlamıştı. İlk adımı lise yıllarında “Milli Türk Talebe Birliği”ne girerek attı. 1975’te, üniversitedeyken daha resmi bir adım daha attı ve Milli Selamet Partisi’nin Gençlik Kolu Başkanlığı’na; 1976’da ise, İstanbul İl Gençlik Kolları Başkanlığı’na seçildi. Bu görevi, MSP, 12 Eylül Darbesi sonrasında kapatılana kadar devam etti.

1982’de askerlik görevi için siyasete ara verdi. Acemi birliğinde geçen 4 aylık süreçte Tuzla Yedek Subay Piyade Okulu’ndaydı. Usta birliği döneminde ise, İstanbul Kağıthane’deki 3. Kolordu 6. Piyade Tümeni 77. Piyade Alayı Karagâh Servis Bölüğü’nde kantinlerin idaresinden sorumluydu. Bu görev sırasında su, simit sattığı zamanlar ne sıklıkla düşüyordu acaba hatırına…

Siyaset, damarlarında akan kandan farksızdı artık, kendini oraya ait hissediyordu. Askerliği biter bitmez kaldığı yerden devam etti; daha da ilerleyecekti. Dönüşü 19 Haziran 1983’te kurulan Refah Partisi’ne katılarak yaptı. 1984’te de Beyoğlu İlçe Başkanı oldu. 1985’te düzenlenen kongrede, “Merkez Karar ve Yürütme Kurulu Üyesi” seçildi ve aynı yıl partinin İstanbul İl Başkanlığı’na getirildi.

20 Ekim 1991’de yapılan genel seçimlerde Refah Partisi, Milliyetçi Çalışma Partisi ve Islahatçı Demokrasi Partisi ile ittifak yaptı. Erdoğan da, Refah Partisi’nin İstanbul 6. Bölge 1. sıradan adayı olarak seçimlere katıldı. Refah, İstanbul’dan yüzde 16,73 oy aldı.

Erdoğan, 19. Dönem Milletvekili olarak TBMM’ye girmişti. İlk kez gerçekleşen bir uygulama vardı. Seçmenler, parti milletvekillerini sıralamaya bakmadan tercih edebiliyordu. Bu tercihli oy sisteminde seçmenler, tercihini ikinci sıradaki aday Mustafa Baş’tan yana kullandı. Erdoğan için sandıktan çıkan oy 9 binken, Baş için 13 bindi. Sonuçlar açıklandıktan birkaç gün sonra da Erdoğan’ın milletvekilliği Mustafa Baş’a geçti.

Erdoğan evlendi

Erdoğan, 4 Temmuz 1978’te bir konferans verdi. Emine Gülbaran ile de işte bu konferans sırasında tanıştı. Bu adam, bir gün ülkede Başkan olacaktı. Emine Hanım, o gün ileride Türkiye’nin “First Lady”si olacağından habersiz, Erdoğan’ın ışığına kapıldı.

Karşılıklı yansıyan bu ışık, onlara bir evlilik ve 4 evlat getirdi. Kızlarına Esra ve Sümeyye; oğullarına ise, Ahmet Burak ve Necmeddin Bilal adlarını verdiler.

Erdoğan tutuklandı

Erdoğan, 28 Aralık 1986’da yapılan Milletvekili ara seçimlerinde Refah Partisi İstanbul adayı olarak gösterildi; ancak seçilemedi. 26 Mart 1989’da ise, Beyoğlu Belediye Başkanı adayıydı. Yüzde 22,83 oranında oy alsa da yeterli olmadı. Sosyal Demokrat Halkçı Parti adayı Hüseyin Aslan’ın oy oranı, yüzde 29,29’du.

Erdoğan, sonuç birleştirme tutanaklarında usulsüzlük olduğu gerekçesiyle sonuçlara itiraz etti. Ancak İlçe Seçim Kurulu Başkanı 2. Asliye Ceza Mahkemesi Hakimi Nazmi Özcan da kendisine hakaret ettiği gerekçesiyle Erdoğan’ı mahkemeye verdi; 18 aydan 2 yıla kadar hapis istemiyle yargılanacaktı.

Dava, Beyoğlu 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde görüldü; ama Erdoğan duruşmaya katılmadı. Hal böyle olunca mahkeme, hakkında gıyabi tutuklama kararı verdi. Erdoğan, bir ay sonra 27 Nisan günü tutuklandı. Bir hafta Bayrampaşa Cezaevi’nde kaldıktan sonra kefaletle serbest kaldı.

Mahkeme ise, kendisine hakime hakaret suçundan 6 ay hapis ve 20 bin lira para cezası vermişti. Ancak TCK’nin 72. Maddesi uyarınca hapis cezası tecil edildi ve  para cezasına çevrildi.

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Erdoğan

Refah Partisi, 27 Mart 1994 yerel seçimlerinde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı adaylığı için Recep Tayyip Erdoğan, Ali Coşkun, Temel Karamollaoğlu, Veysel Eroğlu ve Nevzat Yalçıntaş için kamuoyu araştırması yaptırıyordu.

15 Ocak 1994’te partinin başkanı Necmettin Erbakan, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığına aday ismin Erdoğan olacağını açıkladı. Seçim sonuçları Recep Tayyip Erdoğan’ın İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanı olduğunu gösteriyordu.

Erdoğan, Başkanlık döneminde, 4 milyar dolarlık bir yatırıma imza attı; trafik ve ulaşım sorununa karşı 50’den fazla köprü ve çevre yolu inşa edildi.

Erdoğan’ın hapse girme süreci

Tarih 6 Aralık 1997’yi gösteriyordu. Erdoğan, Siirt’te düzenlenen bir açık hava toplantısında yaptığı konuşma sırasında Ziya Gökalp’in, 1912’de, Balkan Savaşı’ndaki Türk askerleri için yazdığı “Asker Duası” şiirinden bir dörtlük okudu. Bu dörtlük şöyleydi;

“Minareler süngü, kubbeler miğfer

Camiler kışlamız, müminler asker

Bu ilahi ordu dinimi bekler

Allah-u Ekber, Allah-u Ekber”.

Erdoğan, okuduğu bu dörtlüğün, bu haliyle Ziya Gökalp’e ait olduğunu dile getirmiş ve şu açıklamada bulunmuştu: “Konuşmamın bütünü incelendiğinde milli birlik ve beraberlik mesajı verildiği görülür”.

Erdoğan’ın konuşmasıyla ilgili bir inceleme başlatıldı. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Vural Savaş, Erdoğan’ın yaptığı konuşmanın görüntülerini inceledi. Görüşlerini, Refah Partisi’nin kapatılması istemiyle açılan davanın görüşüldüğü Anayasa Mahkemesi Başkanlığı’na iletti.

Diyarbakır Devlet Güvenlik Mahkemesi Başsavcılığı, Erdoğan hakkında yürütülen “Türk Ceza Kanunu’nun 312/2 maddesi uyarınca “Halkı din ve ırk farkı gözeterek, kin ve düşmanlığa açıkça tahrik etmek” suçlamasıyla hazırladığı iddianameyi, 12 Şubat 1998’de tamamladı.

Erdoğan, 1 yıldan 3 yıla kadar hapis istemiyle yargılanmaya 31 Mart’ta başlandı. Dava 21 Nisan’da, Erdoğan’ın hakkında iddia edilen suçu işlediği yönünde sonuçlandı. Erdoğan, 1 yıl hapis ve 860 bin TL ağır para cezasına çarptırıldı. Ancak duruşmadaki hali göz önünde bulundurularak cezası 10 ay hapis ve 176 bin 666 lira  para cezasına çevrildi.

Erdoğan, 3 Haziran’da açıklanan gerekçeli karara göre, “Siirt’te yaptığı konuşma, dindar ve dindar olmayan kesimler arasındaki gerginliği canlı tutmaya çalışıyordu”. Erdoğan, “Bunları inanç birliği maksadıyla söyledim; benim referansım İslam’dır” açıklaması yapsa da, inandırıcı bulunmadı. Kararda yer alan “cezanın ertelenmesine yer olmadığı” ibaresine karşı olarak oy çokluğu için Yargıtay’a başvurma hakkını kullandı. Mahkemenin verdiği kararı, 23 Eylül’de, Yargıtay 8. Ceza Dairesi, bire karşı dört oyla onaylandı. Bu kararın ardından Erdoğan’a siyasi yasak getirildi; artık bir partiyle veya bağımsız olarak seçimlere katılamayacaktı. O döneme ait Hürriyet Gazetesinin attığı şu manşet Türk medya tarihinin akıllara kazınan ifadelerinden biri olacaktı:
“Tayyip’e şok ceza – Muhtar bile olamaz”.

Ceza infaz yasası gereği hapis cezası 4 ay 10 güne indirildi. Çeşitli ertelemelerden geçen cezanın ardından, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı görevini bıraktı. 26 Mart 1999’da cezasını çekmek üzere Kırklareli, Pınarhisar’daki Pınarhisar Cezaevi’ne girdi. 24 Temmuz 1999’da ise, tahliye edildi.

Yasaklı döneminde Erdoğan

Anayasa Mahkemesi’nin, Fazilet Partisi’nin daimi olarak kapatmasının üzerinden çok zaman geçmemişti ki, bağımsız kalan milletvekilleri, yeni parti kurma çalışmalarını başlattı. Kendilerini “gelenekçiler” ve “yenilikçiler” olarak adlandırdıkları iki koldan yürüttüler bu süreci.

“Milli Görüşçü” olarak adlandırılan taraf, 20 Temmuz 2001’de, Recai Kutan’ın başkanlığında Saadet Partisi’ni; “değişimci” taraf ise, 14 Ağustos 2001’de, Recep Tayyip Erdoğan liderliğinde Adalet ve Kalkınma Partisi’ni kurdu. Erdoğan, aynı zamanda partinin genel başkanlığına da seçildi.

“Biz milli görüş gömleğini çıkardık” demişti Erdoğan ve kullanılan bu ibare, muhafazakarların büyük tepkisini çekmişti. Bir yandan da sistemli bir çalışma içindeydiler. Yakında seçim vardı ve hazırlıklıydılar. 3 Kasım 2002’de düzenlenen seçimlerde Ak Parti yüzde 34,29 oy oranı ile birinci parti oldu.

Parti bu başarıları gösterirken, Erdoğan, siyasi bakımdan yasaklı olduğundan seçimlere katılamadı; milletvekili olamamıştı. 58. Hükümet, Abdullah Gül başkanlığında kuruldu.

Erdoğan, damarlarında akan kanda dahi siyasetin varlığını hissediyor olmalıydı. Duyduğu üzüntüyü içinde tutup, tekrar siyasi haklarına ulaşmanın yollarını arıyordu.

Siyasi yasağının kaldırılması için TBMM’ye yasa teklifi sunuldu. Aslında bu yasa değişikliği oy çokluğu ile kabul edilmişti, ancak dönemin Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, tasarının, “özenle, somut ve kişisel” olduğu gerekçesiyle veto etti. Bir süre aradan sonra, yasa değiştirilmeden tekrar oylamaya sunuldu; meclis tekrar oy çoğunluğu ile kabul etti. Bu kez, Ahmet Necdet Sezer de onayladı. Erdoğan’ın milletvekili olmaması için artık hiçbir engel yoktu ve sağlam adımlarla ilerleyeceği yolunda daha elde edeceği çok başarı vardı. Bu henüz başlangıçtı.

Aynı dönemde, seçimlerde Siirt Milletvekili seçilen Fadıl Akgündüz’ün milletvekilliğinin düşürülmesi, Erdoğan’a ani ve yeni bir kapı açtı. Siirt’teki seçimlerin tekrar yapılmasına karar verildi. AKP’nin ilk sıradaki adayı Mervan Gül adaylıktan çekildi ve Erdoğan, partinin birinci adayı olarak aldığı yüzde 85 oy oranı ile Siirt seçimlerini kazandı.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan

Erdoğan, artık milletvekiliydi. Tüm gençliği boyunca hayalini kurduğu birçok şey için zorlu yollardan geçmiş olsa da, ilk önemli adımı atmıştı.

Sonrası Erdoğan için fazla hızlı ve başarı doluydu. Abdullah Gül, Erdoğan’ın milletvekili seçilmesinin ardından, Cumhurbaşkanı Sezer’e, istifasını sundu. İstifası onaylanan Gül’ün ardından, Cumhurbaşkanlığından aldığı görevle, Erdoğan, genel seçimlerden yaklaşık 3 ay sonra, 59. Hükümeti kurdu.

Türkiye Cumhuriyeti çatısı altında yaşayan, kendisini destekleyen ya da desteklemeyen her bireyin sorumluluğunu taşıyordu ve belli ki bu sorumluluğu daha uzun yıllar taşıyacaktı. Ak Parti, 22 Temmuz 2007’de yapılan 23. Dönem Milletvekili Seçimlerinde, aldığı yüzde 46,6 oy oranı ile milletvekili sayısını 341’e çıkardı. Bu aynı zamanda Erdoğan’ın ikinci kez başkanlık koltuğunu hak ettiği anlamına da geliyordu. Aynı durum çoğalarak üçüncü kez de tekrarlanacaktı.

12 Haziran 2011’de gerçekleştirilen 24. Dönem Milletvekili Seçimlerinde, Adalet ve Kalkınma Partisi, aldığı yüzde 49,83 oy oranı ve 327 milletvekili ile Erdoğan’a üçüncü kez hükümet kurma yetkisini kazandırdı.

Başkanlık sürecinde alt yapı çalışmaları

Özellikle İstanbul’dan yola çıkarak söylenebilir ki, ülkenin en büyük sorunları arasında ilk sıralarda alt yapı ve ulaşım gelmekteydi. Bu sebeple Erdoğan, başkanlığı sürecinde en çok eğilimi bu iki konuya gösterecekti.

2003 yılı sonunda düzenlenen verilere göre ülke genelinde bölünmüş devlet ve il yollarının toplam uzunluğu 4,387 km, otoyollar 1,714 km iken, 2013’e gelindiğinde bu veriler, sırasıyla 20,807 km ve 2,244 km olarak kayıtlara geçecekti. Erdoğan, devletin yönetiminde bulunduğu süre içerisinde, 2014 yılı itibarıyla 471 km’lik bölünmüş devlet ve il yolu inşası gerçekleştirecekti.

Örnekleyecek olursak, 1993’te yapımına başlanan Bolu Dağı Tüneli ve 2000’de başlanan Nefise Akçelik Tüneli, 2007’de tamamlandı. 2003-2014 arasında, devlet ve il yollarında 41,2 km uzunluğunda 84 tek tüp tünel, 86,9 km uzunluğunda 46 çift tüp tünel, otoyollarda 1 km uzunluğunda tek tüp tünel ve 21,1 km uzunluğunda 12 çift tüp tünel açıldı. Tüm yollarda ise, toplam 64,3 km uzunluğunda 151 tek tüp ve 135,8 km uzunluğunda 75 çift tüp tünel hizmete sokuldu.

2004’te, Türkiye’nin ilk deniz altı tüneli olan Maramaray’ın inşası başladı. İstanbul Boğazından geçen Marmaray, 2013’te tamamlandı. 2011’de Avrasya Tüneli ve Konak Tüneli’nin temelleri atıldı. Konak Tüneli, 24 Mayıs 2015’te açılırken, Avrasya Tüneli 20 Aralık 2016’da hizmete girdi. Bu iki tünel Türkiye’nin rüya projelerinin ilk ürünleriydi.

İlk hattı 2009’da Ankara-Eskişehir arasında açılan Yüksek Hızlı Tren, daha sonra birçok ile yayıldı.

2013’te İstanbul Boğazı üzerine üçüncü köprü olarak konumlandırılan Yavuz Sultan Selim Köprüsü’nün yapımına başlandı ve 26 Ağustos 2016’da köprü açıldı.

2002’de 25 olarak kaydedilen havalimanı sayısı, Erdoğan sürecindeki çalışmalarla 52’ye ulaştı. İstanbul’daki üçüncü havalimanı inşası ise, 2014’te başladı. Şimdilerde ise İstanbul 3. havalimanın, 29 Ekim 2018’de faaliyete geçmesi bekleniyor.

Erdoğan, Mart 2014 itibarıyla 18’i hidroelektrik santral olmak üzere, 268 baraj inşasına imza attı. Ayrıca, 138 ayrı yerleşim biriminde kentsel dönüşüm ile TOKİ öncülüğünde toplu konutlar yapıldı.

Eğitim süreci

En son 2002’de 11.3 milyar TL olarak kaydedilen eğitime ayrılan bütçe, Erdoğan süreci ile 2014’te, 78.5 milyar TL’ye ulaştı.

Yönetim sürecinde birçok başarılı proje oldu. İlki, 2003’te UNICEF işbirliği ile başlatılan “Haydi Kızlar Okula” kampanyasıydı. Kızların okula gitmesini, eğitim seviyesindeki eşitsizliği noktalamayı amaçlayan bu projenin yürüttüğü kampanya sayesinde, 2002’de yüzde 87 olarak kaydedilen kız çocuğu okullaşma oranı, yüzde 96’lara kadar yükseldi. Bu Cumhuriyet tarihi için rekor bir rakamdı…

Bir ülkenin refah seviyesi kuşkusuz eğitim seviyesi ile paralel seyrediyordu ve eğitimin son durağı üniversitelerdi. 2003’te 70 olarak kaydedilen üniversite sayısı ilk 5 yılda 130’u geçmişti bile. Ülkenin 81 ilinin her birinde en az 1 üniversite oldu.

Sadece okul açmakla bitmiyordu elbet; bir de içinde yürütülen sistem adına bir şeyler yapılmalıydı. 2010’da başlatılan Fatih Projesi kapsamında çeşitli okullarda bazı sınıflara akıllı tahta koyarak işe başlandı. Teknolojinin nimetlerinden faydalanmak gerekiyordu tabii. Çocuklara da tablet bilgisayar dağıtımı başlatıldı.

Sonra 2012-2013 eğitim-öğretim yılından itibaren 4+4+4 eğitim sistemiyle 8 yıllık zorunlu eğitim, 12 yıllık zorunlu kademeli eğitime çevrildi. Başta çok karşı çıkanlar, olmaz diyenler olsa da, çocuk dediğin bir genç ağaç, eğilmeyi bekliyordu. Artısıyla, eksisiyle aslında bu sistem, eğitimin insana zorunluluğunu vurguluyordu. Çünkü ne ilginçtir ki, insan dediğin varlık, zorunlu kılınmayan şeylerin pek heveslisi olmayabiliyordu…

Ekonomik süreç

Ülkede, Ak Parti döneminden önce en son “Kara Çarşamba” olarak da bilinen 2001 Türkiye ekonomik krizi yaşanmıştı. Bu kriz, ülkenin beklenmedik ölçüde ekonomik daralmasıyla sonuçlandı. Dövizdeki yüksek artışa bankacılık sisteminin açmaza girmesi eklenmiş devlet büyük bir mali yükü sırtlanmak zorunda bırakılmıştı.

Bir algı var insanda; zengin hep zengin, fakir hep fakir. Uzun adam, nasıl olmuştu da insanların umudu oluvermişti. Yeni her zaman iyidir mottosunun ürünü müydü bu? 2003’te Erdoğan ülkenin Başbakanı olduğunda, yeninin her zaman iyi olduğunu kanıtlayan o can gelmişti sanki. Belki de karşılıklı güvenin getirisi dört koldan yapacaklarına odaklanan Erdoğan, 2003’ten 2009’a ekonomide büyük bir büyüme sağlamayı başarmıştı. Sayısal verilere göre bakarsak, bu yıllar arasında Türkiye’nin GSMH’si, dünya toplamının yüzde 1,11’inden, yüzde 1,3’sine yükseldi. Bu süreçte, Türkiye edindiği oranla, AB ülkeleri arasında en iyi performansı yakalamıştı. Ayrıca bu süre zarfında, Türkiye’nin Uluslararası Para Fonu’na olan borcu da bitirildi. Ve dahi Türkiye İMF olarak bilinen bu yapıya borç verebilecek ülkelerden biri olmuştu…

Bu başarı, Cumhuriyet’in kurulduğu zamandan bu yana edinilmiş en büyük başarılardan biriydi. Siyasi istikrar sağlandı, ekonomi güçlendi ve dolayısıyla sosyal refah seviyesi yükseldi. Uzun Adam, bu işi başarmıştı. Dönüp çocukluğunda köşede soğuk su satan Recep Tayyip’e teşekkür ediyor muydu acaba?

Çıkışlar kadar inişler de insanlar içindi. Uluslararası krizi takiben 2008’in son çeyreğinde, bir durgunluk başladı. Babalarınızdan sizin kulaklarınıza da yer etmiştir muhakkak; kemerleri sıkma zamanıydı. Durgunluk, 1 yıl sürdü. Türk ekonomisinde ciddi bir küçülmeye sebep olmuştu. İşsizlik oranı, yüzde 10’dan, yüzde 14’e yükseldi. Küresel bir ekonomik krizin etkileri Türkiye’de de kendini hissettirmiş ancak Türkiye güçlü ekonomik yaklaşımdan verilmeyen tavizler sayesinde bu krizi, tabir yerindeyse, ufak sıyrıklarla atlatmıştı. O dönem Erdoğan, bu küresel ekonomik krizin Türkiye’yi teğet geçeceğini söylemiş ve öyle de olmuştu.

Ülkede işler yeniden düzelmeye başlamış; 2010 ve 2011 GSYH, yüzde 9 ve yüzde 8’den daha fazla büyüme göstermişti. Türkiye’yi, Çin’den sonra dünyada en fazla büyüme gösteren ikinci ülke konumuna yükseltti. Bu büyüme, işsizlik oranının da, krizden önceki seviyelere düşmesini sağladı.

2011’de, cari işlemler açığı yüzde 10’luk oranla tarihinin en yüksek noktasına ulaştı; dünya rekoru kırmıştı. Türk Lirasının değeri de, aşırı sermaye girişinden etkilenerek yükseldi. Ak Parti, “Ekonomiyi yeniden dengeleme” başlığı altında bir uyum operasyonuna karar verdi. Bu proje etkisini şu rakamlarla gösterdi: Bütçedeki eğitim payı 2002’de yüzde 10 iken 2011’de yüzde 15’e yükseldi. Sağlık payı da yüzde 2.6’dan, yüzde 5.8’e yükseldi. Bu zaman zarfında GSYH reelde yüzde 50’den fazla yükseldiği için eğitim ve sağlık harcamalarının reel artışı, GSYH içindeki pay artışlarından daha fazla olmuştu.

PKK sorununda çözüm süreci

Hükümet Erdoğan dönemini yaşıyordu ve Türkiye çeyrek asırdır süren bir PKK cehenneminin içindeydi. Resmi rakamlar, 40 binden fazla insanın hayatını kaybettiğini gösteriyordu. Hükümet, 2009’da, bu sorunu çözmek için adım olacak bir plan duyurdu. Avrupa Birliği de bu çözüm sürecini destekliyordu. Tüm medya yayınları ve siyasi kampanyalarda Kürtçe kullanıma izin verildi. Bunun yanı sıra daha önceden Türkçe isimlerle değiştirilen şehir ve kasabaların Kürtçe isimleri hakkında yapılandırma kararı da alındı. Ayrıca çıkarılan yasa ile silah bırakan PKK üyelerinin eve dönüşleri ve sosyal yaşama katılmaları konusunda gerekli tedbirler alınacak ve destek verilecekti.

Erdoğan çözüm sürecini “Türkiye’nin gelişmesine, büyümesine engel olan kronik sorunları çözmek için cesur bir adım attık” şeklinde açıkladı.

Ancak Ak Parti hükümetinin attığı bu cesur yürekli adıma sırtını terör örgütüne ve oluşumlarına dayamış olan sözde Kürt siyasetçileri mukabelede bulunmadıkları gibi, sürecin bozulması için de ellerinden gelen her türlü kötü senaryoyu da ortaya koymuşlardı. Ve bu sürecin sonunda 6-8 Ekim olayları olarak Türk siyaset tarihinde anılacak elim olaylarda gencecik insanlarımız terör örgüü elemanlarınca katledildi. Yasin Börü, Kürt halkına yardım dağıtırken teröristler tarafından katledilmiş, kafası taşla ezilerek öldürülmüştü. Sırtını teröre dayayan sözde Kürt siyaseti “Halka rağmen halk için” siyaset yapmaya devam ediyordu…

17 Aralık Fetö’nün yargıya darbe girişimi

17 Aralık 2013’te FETÖ mensubu olduğu sonradan ortaya çıkacak olan dönemin Cumhuriyet Savcısı Celal Kara ve İstanbul Emniyet Müdürlüğü Organize Suçlarla Mücadele ve Mali Şube Müdürlüğü ekipleri bir soruşturma başlattı. Soruşturma kapsamında, iş adamları, bürokratlar, kamu görevlileri ve 61. Hükümet kabine üyesi üç bakanın da adının olduğu 47 kişi, “rüşvet, görevi kötüye kullanma, ihaleye fesat karıştırma ve kaçakçılık” suçları iddiasıyla gözaltına alındı.

Olayın ardından soruşturmayı yürüten savcılar, adli kolluk amirleri ve memurlarının bir kısmının görev yerleri İç İşleri Bakanlığı tarafından değiştirildi. Aralarında görevden alınanlar da oldu. Erdoğan,bu soruşturmayı hükümetine karşı yapılmış bir darbe girişimi olarak niteliyordu. Ve sonuçlarına bakıldığında da bu tesbitin doğru olduğu ortaya çıkacaktı.

Ardından Fetö’ye bağlı dershanelerin kapatılması yönündeki girişimler ile durum iyice kızıştı. 3 bakanın 17 Aralık soruşturmasından sonra istifasını vermesinin ardından Ak Parti ve Fetö arasında açık bir çatışma süreci de başlamıştı.

Erdoğan, bu süreci, “Türkiye içi ve dışındaki karanlık çevrelerin oyunları” olarak değerlendiriyordu. Bugün durumun vahameti düşünüldüğünden daha da kötüye ilerleyecek, ülke birkaç yıl sonra 15 Temmuz kanlı darbe girişimini de yaşayacaktı…

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan

Türkiye Cumhuriyeti 11. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, görevine 2007 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçiminde gelmişti. 2014’te görev süresi dolan Gül’ün ardından seçimin tekrar yapılması gerekiyordu. 2007 Türkiye Anayasa Değişikliği Referandumu gereği ilk kez Cumhurbaşkanı, halk tarafından, doğrudan seçilecekti.

Seçimin ilk turu 10 Ağustos’ta yapılacaktı. CHP ve MHP, çatı adayı olarak Ekmeleddin İhsanoğlu’nu gösterirken, HDP de Selahattin Demirtaş’ı belirledi. Dönemin Ak Parti Genel Başkan Yardımcısı ve Eski TBMM Başkanı Mehmet Ali Şahin, bütün Ak Parti’li milletvekillerinin imzasıyla, adaylarının Recep Tayyip Erdoğan olduğunu açıkladı.

Artık hummalı bir seçim süreci başlamıştı. Logolar, sloganlar, mitingler… Erdoğan’ın seçim kampanyası için hazırlanan slogan, “Milletin Adamı Erdoğan”dı.

Seçim sonuçları açıklandığında bu bir devrin de resmi olarak başlangıcıydı artık. Erdoğan aldığı yüzde 51,79 oy oranıyla Türkiye Cumhurbaşkanı oldu. 28 Ağustos 2014’te yeminini etti ve görevine başladı.

Ertesi gün ise, boşalan Başbakanlık koltuğuna Ahmet Davutoğlu oturdu. Yeni bir isim, yeni başlangıçlar… Şimdi Uzun Adam’ın yoğurt yiyişinin sahnesiydi. Erdoğan, kalbinde çocukluğunun izleri ile ilk adımını attı…

İlk adımlar

Bu icraatlardan ilk olarak dikkat çeken Cumhurbaşkanlığı Külliyesi olarak adlandırlan yeni yönetim binası olmuştu. Birçok eleştiri okunun hedefinde bulunan bu inşaat, her şeye rağmen tamamlandı.

Külliye, başta ülkenin başbakanları için yeni bir merkez olarak tasarlanmıştı. Ancak Cumhurbaşkanlığı görevine başladıktan sonra Erdoğan, Külliye’nin Çankaya Köşkü yerine yeni merkez olarak kullanılacağını duyurdu. Çankaya Köşkü ise, yeni başbakanlık merkezi olacaktı. Bu tarihi bir değişiklikti. Çünkü Çankaya Köşkü, ülke kurulduğundan bu yana Cumhurbaşkanları için sembolik bir merkezdi. Ancak şimdi değişim zamanıydı. Şimdi yeni Türkiye adımlarının atılma vaktiydi…

Erdoğan, 29 Ekim 2014’te Türkiye Cumhuriyet’in 91. Kuruluş yıl dönümünü anmak için düzenlenen Cumhuriyet Bayramı resepsiyonunu yeni Cumhurbaşkanlığı Külliyesi’nde yaparak açılışı resmen gerçekleştirmek istemişti. Ancak bazı davetlilerin etkinliği boykot edeceğini duyurması ve Ermenek maden kazasının olması sebebiyle resepsiyon iptal edildi.

Erdoğan ve Davutoğlu arasında gerginlik iddiaları

Kamuoyunda Başbakan Davutoğlu ve Erdoğan arasında gerginlik haberleri baş göstermişti. Sebebi ise, Ocak 2015’te Başbakan Davutoğlu tarafından hayata geçirilemeyen “şeffaflık paketi” ve 17 Aralık Yolsuzluk soruşturmasında adı geçen 4 bakanın yüce divana gönderilmesi hususları olarak gösteriliyordu.

4 Mayıs’ta Erdoğan ve Davutoğlu görüştü. Kısa bir süre sonra da AK Parti, olağanüstü kongre kararı aldı ve bu kongrede Davutoğlu, parti başkanlığına aday olmadı. Akabinde Davutoğlu Başbakanlıktan çekildi ve yerine Binali Yıldırım getirildi.

15 Temmuz darbe girişimi

Ve hepimizin yaşadığı korku dolu o anlar…

15 Temmuz 2016’da TSK bünyesinde kendilerini “Yurtta Sulh Konseyi” olarak adlandıran bir askeri cunta, askeri darbe girişiminde bulundu. Tüm halk tek soluk, tek yürek ekran başına kitlendi ve sonrasında ülkesini korumak için sokaklara döküldü.

Aslında o gün de sıradan bir gün olarak başlamıştı ülkede. Boğaz Köprüsü trafiğe kapandığında, askerler tanklarla köprüdeydi. Bu devirde kimsenin aklına “darbe”li sözcüklerin karşılığı gelmiyordu tabii. Oysa planlanan ve tüm gece yaşanacak olan tam olarak buydu. Sonrasında ülkede OHAL ilan edilmesinin kararlaştırılacağı süreci başlatan o gece yaşanmak üzereydi…

Sonic patlamalrın kulak tırmalayan sesleri, anlamsız konuşmalar, sosyal medyada “Darbe mi var; bu köprünün hali nedir?” paylaşımları arasında durum giderek ciddileşti ve rengini belli etti. TRT binasının basılışı, Spiker Tijen Karaş’ın “Darbe Bildirisi”ni okuduğu o anda diken olmuştu tüylerimiz…

Tüm halk tetikte bekledi. Bir yandan da can havli aldı insanları… Erdoğan, CNN Türk’te telefon ile gerçekleştirdiği görüntülü konuşmada Hande Fırat’ın moderatörlüğünü yaptığı yayında halka seslendi. Darbecilere hiçbir şekilde imkan tanınmayacağını ifade ederek halkı darbeye tepki için sokağa çağırdı. Sonrası yüksek sesli bir direniş. Ülkenin dört bir yanında darbe karşıtı protesto gösterileri başladı. 16 Temmuz sabahının ilk ışıklarında bu hain darbe girişimi bastırıldı ve darbeci askerler, silahları ile teslim oldu. Geride şehitler, gözü yaşlı aileler, içi yanan bir ülke kaldı. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kader arkadaşı, Ak Partinin reklam çalışmalarını yürüten Erol Olçok ve oğlu Abdullah Tayyip Olçok, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Başdanışmanı Mustafa Varank’ın ağabeyi İlhan Varank, çocukluğu ve gençliğini haksızca hapislere kaptırmış olan Halil Kantarcı ve daha birçok fidanımızı o gece şehit verdik. Onlarsız bir hayat yaşamaya mecbur bırakıldık…

Bu, insanın ülkesine karşı vefasızlığı, zalimliğiydi. Teröristbaşı Fetullah Gülen, Allah ve Peygamberimiz Hz. Muhammet’in adını kullanarak güven verdiği ve dahi kandırdığı koskoca bir ülkeyi, yürünen onca yolun ardından sırtından bıçakladı. Darbe girişiminin bastırılmasının ardından Erdoğan, dönemin ABD Başkanı Obama’ya, teröristbaşı Fetullah Gülen’in, terör örgütü başı sıfatıyla ülkeye iade edilmesi çağrısında bulundu. Bundan sonraki süreçte bu terör örgütüne mensup her yapının da kararlılık ve ivedilikle devlet kurumlarından temizleneceğini vurguladı…

Ülkemizi artık sancılı bir süreç bekliyordu. Öfkenin beyinde barınamayıp gözlerden fışkırttığı bu çirkinlik, 81 ilin en ücra köşelerine kadar sıçramıştı. Elbette kötü her yerde kötüydü ve devam da edecekti. Bu öfke patlamasının döktüğü kanları, bombaların patlaması takip edecekti. Ancak nihayetinde Türklerin kalbinin birliği vardı her şeyin özünde. Bizi böylesine ayakta tutan koca bir tarihin getirisiydi. Dökülen kanlarımızın temsili bayrağımız, her güzelliğin örtüsüydü…

(Erdoğan, torunu Ahmet Akif’le Kur’an okurken)

Başarısının sırrı

Erdoğan, bir röportajında tüm bu süreci yönetişini, başarısının sırrını şöyle açıklamıştı: “Birincisi başarıya inanacaksınız, ikincisi bilgi, birikim çok önemli. Üçüncüsü bu alanda bir tecrübe kazanmak. Dördüncüsü ve en önemlisi hangi işi yaparsanız yapın, onu takip edeceksiniz. Böylece neticeyi yakalayacaksınız”.

Toplumun değerler silsilesi konusunda oldukça dikkatli olan Erdoğan, bu değerler arasında bir tarih yazdığımızı da her platformda vurguluyordu. Bizi biz yapan değerler konusundaki savunması ona ciddi tartışmalar da getirse, sımsıkı sarıldığı doğrulara sırtını dönmeyecekti belli ki. Erdoğan, inanıyordu ki, bu millet her zorluğa göğüs gerecek, gerekirse bir ölecek, ama bin kez küllerinden doğacaktı…

Erdoğan yeniden Genel Başkan

16 Nisan 2017’de gerçekleşen referandumda halk oylaması ile kabul edilen Anayasa değişikliği ile Cumhurbaşkanı’nın partili olabilmesinin önü açıldı. 21 Mayıs 2017’de gerçekleştirilen 3. Olağanüstü Büyük Kongre’de, Erdoğan, kurucusu olduğu Ak Parti’nin Genel Başkanlığı’na yeniden seçildi…

Şimdi ise, ülke 24 Haziran’da yapılacak seçime odaklanmış durumdaydı. Ak Parti’nin MHP ile kurduğu Cumhur İttifakı’nın karşısında Saadet Partisi, Demokrat Parti ve İYİ Parti de CHP ile Millet İttifakı’nı kurdu. Muhalefet de birliğini oluşturduğuna göre şimdi sıra yaklaşan süreci beklemeye gelmişti ve beklerken yaşanacakları görmeye tabii…

Başkan Erdoğan

Şimdi Başkanlık Sistemi dönemiydi. Şöyle ki, 2017 referandumunda kabul edilen anayasal değişiklikler, 24 Haziran seçimleriyle birlikte tamamen yürürlüğe giriyordu. Yeni sisteme göre, Cumhurbaşkanı yürütmenin başı olacak; kararname yayınlayabilecek, erken seçim kararı alabilecek, bütçe hazırlayıp güvenlik politikalarına karar verebilecekti. Tabii parlementonun hazırlanan bu bütçeyi onaylaması şartıyla. Bu sistem, ülkedeki çift başlılığı ortadan kaldıracak ve istikrar gelecekti…

Öyle de oldu. Erdoğan, sistemli çalışmasının karşılığını adım adım gösterdiği başarılarla almıştı. Şimdi ise bu başarıyı sağlam adımlarla ve kalbini sevgiden ayırmadan devam ettirme zamanıydı. 24 Haziran günü yapılan seçimlerin sonucunda halk kararını verdi ve Recep Tayyip Erdoğan, Türkiye Cumhuriyeti Başkanı seçildi.

Bu kalpte ülkene büyük bir aşk taşımanın bir başka ifade ediş şekliydi işte. Erdoğan’ın seçim sonuçları açıklandığında balkon konuşmasında geçirdiği gibi, bu seçimin galibi demokrasi, milli irade, 81 milyondu…

Geçmişin izlerinden aldığı şevk ve ülkesine duyduğu aşkla bir Recep Tayyip geçiyor bu dünyadan…

Damla Karakuş

[email protected]

Not: Biyografisini okumak istediğiniz kişileri lütfen bizimle paylaşın.

Instagram: biyografivekitap