Wilhelm Olbers Aslen NERELİ , kimdir , kaç yaşında ,biyografisi , hakkında Olbers Paradoksu Nedir?

Wilhelm Olbers; (d. 11 Ekim 1758, Arbergen, Bremen yakınları – ö. 2 Mart 1840, Bremen, Almanya), Pallas ve Vesta adlı küçük gezegenler (asteroit) ile beş kuyrukluyıldız keşfeden Alman hekim ve astronomdur.

Olbers 1779’da, kuyrukluyıldızların yörüngelerini hesaplamaya yönelik yeni bir yöntem geliştirdi. İki yıl sonra Bremen’de açtığı muayenehanenin üst katını gözlemevi haline getirerek burada astronomi gözlemleri yapmaya başladı.

Mars ile Jüpiter arasında bir gezegen bulunduğunu ileri sürerek bu gökcismini aramaya koyulan Olbers gözlemleri sırasında, Guiseppe Piazzi’nin bir yıl önce keşfettiği Ceres adlı küçük gezegeni 1802’de yeniden buldu. Mart 1802’de Pallas’ı keşfetti ve küçük gezegenlerin aynı yörüngede dolanan önceki orta boy gezegenlerin parçalanması sonucunda oluştuğu görüşünü geliştirdi.

Olbers 1811’de, bir kuyrukluyıldızın kuyruğunun, Güneş’in ışınım basıncının etkisiyle, her zaman Güneş’ten öte yönde olması gerektiği görüşünü ortaya attı. (Işığın ışıma basıncı 20. yüzyılda laboratuvarda belirlenmiştir.) Olbers 1815’te, bugün kendi adıyla anılan kuyrukluyıldızı keşfetti. 1832’de, Biela Kuyrukluyıldızı üzerindeki gözlemleri sonucunda, Yer’in bu kuyrukluyıldızın kuyruğunun içinden geçeceğini öngördü. Bu haber Avrupa’da heyecan yarattıysa da bu geçiş sırasında beklenilenin tersine herhangi bir felaket gerçekleşmedi.

Olbers, kendi adıyla anılan bir de paradoks kurmuştur.

Olbers paradoksu, kozmolojide, gökyüzünün geceleri neden karanlık olduğu problemine ilişkin paradokstur. Eğer evren sonsuz ve evrendeki parlak yıldızlar düzenli biçimde dağılmış ise, her görüş çizgisi sonunda bir yıldızın yüzeyinde son bulacaktır. Bu nedenle de, gözlemlerin tersine, gökyüzünün geceleri aydınlık olması ve yıldızların arasında karanlık bölgelerin bulunmaması gerekir. Bu paradoksu 1823’te Alman astronom Heinrich Wilhelm Olbers ortaya attı. Bu problemi daha önceki araştırmacılar da ele almış, bu arada Johannes Kepler 1610’da bu olguyu, sonsuz sayıda yıldız içeren sınırsız bir evren düşüncesine karşı bir sav olarak ileri sürmüştü. Eğer sonsuz sayıda yıldız içeren sınırsız bir evren varsayımı kabul edilirse, paradoksun en basit açıklaması, yıldızların sönmeden önceki ortalama ömürlerinin, ışığın çok uzak yıldızlardan Yer’e ulaşma süresinden çok daha kısa olduğu biçimindedir. Genişleyen evren kuramı açısından da sorun benzer biçimde açıklanabilir: Evren o kadar gençtir ki, uzak bölgelerden kaynaklanan ışık henüz Yer’e ulaşamamıştır.

kaynak:nkfu